2. Taktyka „stania na własnych nogach”
Mówiąc o taktyce „stania na własnych nogach”4, mamy na myśli zestaw praktycznych reguł postępowania, które wychodząc od obiektywnej konieczności radzenia sobie z brakiem kapitału na uruchomienie biznesu, pozwalają wypracować trwałe mechanizmy efektywnego i skutecznego działania, tworząc tym samym solidne podstawy przyszłego sukcesu. Realizacja tej taktyki jest również przejawem świadomego wyboru przedsiębiorców, którzy kierują się następującymi przesłankami:
- mając dobry pomysł, nie warto dzielić się potencjalnymi zyskami z bankami i inwestorami
- czas poświęcony na przekonywanie banków i inwestorów, przygotowanie dokumentacji, długotrwałe negocjacje itp. można w sposób bardziej efektywny przeznaczyć na rozwój biznesu.
- maksymalnej koncentracji i determinacji w zgromadzeniu jak największych środków ze źródeł własnych
- odpowiednim dostosowaniu modelu funkcjonowania biznesu, by mógł on funkcjonować w pierwszej fazie przy niewielkim zaangażowaniu kapitałowym
- wdrożeniu w pierwszej fazie funkcjonowania konsekwentnej polityki zmierzającej do maksymalizacji wpływów i minimalizacji wydatków. Trzeba wyraźnie podkreślić, że taktyka „stania na własnych nogach” nie oznacza rezygnacji z planów rozwojowych firmy. Wręcz przeciwnie – jest to przemyślany sposób, by w warunkach obiektywnych ograniczeń finansowych stworzyć solidne podstawy do przyszłej ekspansji.
Jerzy Cieślik, Przedsiębiorczość dla ambitnych. Jak uruchomić własny biznes, WAiP, 2006, s. 117-118.
poleca:
