Finlandia - jak szukać pracy?

Państwo: Finlandia
Języki urzędowe: fiński
Ustrój polityczny: republika prezydencka
Liczba ludności (mln): 5,4
Stolica: Helsinki
Waluta: euro (EUR)
Członek UE lub EOG: UE
Kod telefoniczny: +358
Domena internetowa: .fi / .ax

Dlaczego ten kraj?

Finlandia z imponującą regularnością pojawia się na samym szczycie lub przynajmniej na najwyższych miejscach ogólnoświatowych rankingów jakości życia, standardów edukacyjnych i konkurencyjności gospodarczej. Najbardziej popularną narodową rozrywką w Finlandii jest sauna, ale Finowie słyną też z organizacji mistrzostw świata w dziwacznych konkurencjach, między innymi w noszeniu żon, w grze na niewidzialnej gitarze i łapaniu komarów. Mieszkańcy Finlandii mogą też do woli korzystać z dobrodziejstw natury, jadąc do lasu, nad jezioro lub udając się na jedną z 180 000 fińskich wysp.

Mimo znaczącej przewagi Finlandii nad innymi krajami pod względem konkurencyjności rekrutacja w kraju nieco wyhamowała w związku z panującą od niedawna niepewnością gospodarczą. Nadal poszukiwani są jednak wykwalifikowani pracownicy w sektorze usług, w tym pielęgniarki, lekarze, psycholodzy i dentyści, przedszkolanki i nauczyciele szkół specjalnych, pracownicy socjalni, księgowi, sprzedawcy i telemarketerzy oraz sprzątacze.

Jak szukać pracy?

Ogłoszenia o pracy są zamieszczane na stronach internetowych urzędów zatrudnienia, prywatnych agencji rekrutacyjnych i w prasie. Na stronach portalu EURES można znaleźć linki do przydatnych witryn internetowych.

Jak przebiega procedura aplikacyjna?

Wypełniając zgłoszenie, należy pamiętać, aby zrobić to uważnie. Niekompletne zgłoszenie może nie zostać wzięte pod uwagę. Pracodawca otrzyma prawdopodobnie setki zgłoszeń. Warto zatem dołożyć starań, aby pozytywnie wyróżnić się wśród innych kandydatów.

Długość listu motywacyjnego nie powinna przekraczać jednej strony. W liście należy pokrótce wyjaśnić, co wyróżnia danego kandydata. Warto podać nazwisko oraz dane kontaktowe jednej lub dwóch osób, które mogą udzielić referencji. Pracodawca może chcieć zasięgnąć u nich informacji na temat tego, jakim pracownikiem jest dany kandydat (być może nawet przed rozmową kwalifikacyjną). Należy pamiętać o podpisaniu listu.

Długość CV nie powinna przekraczać dwóch stron A4.

Przed złożeniem spontanicznego zgłoszenia warto zajrzeć na stronę internetową przedsiębiorstwa, aby poznać oferty pracy i najczęściej stosowane przez danego pracodawcę sposoby rekrutacji. Jeżeli rekrutacja odbywa się za pośrednictwem

elektronicznego formularza, należy z niego skorzystać. Ewentualnie można skontaktować się z pracodawcą, korzystając z poczty elektronicznej lub telefonicznie. Jeżeli pierwszy kontakt nastąpił drogą elektroniczną, po upływie około 1 tygodnia należy skontaktować się telefonicznie z przedsiębiorstwem i zapytać, czy osoby kierujące rekrutacją otrzymały zgłoszenie i czy miały czas je rozpatrzyć.

Zwłaszcza w niewielkich przedsiębiorstwach może brakować pracowników, którzy zajęliby się ogłaszaniem wakatów, rozpatrywaniem zgłoszeń, organizowaniem rozmów kwalifikacyjnych itp. Stąd warto skontaktować się bezpośrednio z pracodawcą i złożyć spontaniczne zgłoszenie na konkretne stanowisko.

Czy kandydat powinien załączyć swoje zdjęcie do CV?

Nie, ale w niektórych przypadkach może się to okazać przydatne.

Czy pracodawcy preferują zgłoszenia napisane odręcznie?

Nie, takie zgłoszenia nie są w ogóle stosowane.

Czy powszechnie stosowane i akceptowane jest CV w formacie Europass?

Ten format CV jest rzadko stosowany w przypadku zgłoszeń do pracy w fińskich przedsiębiorstwach, ale jest spotykany w przedsiębiorstwach międzynarodowych.

Kontakt telefoniczny

Niektórzy pracodawcy oczekują od kandydatów skontaktowania się drogą telefoniczną lub elektroniczną przed wysłaniem zgłoszenia w celu uzyskania dodatkowych szczegółów. Postrzegają kontakt jako oznakę zainteresowania. Inni pracodawcy natomiast nie mają czasu na odbieranie telefonów i wiadomości elektronicznych i nie oczekują od kandydatów kontaktu.

Do każdej rozmowy telefonicznej należy odpowiednio się przygotować. Kandydat powinien przemyśleć, jak przedstawi rozmówcy swoją motywację do ubiegania się o dane stanowisko i swoje predyspozycje do jego zajęcia. Należy mówić wyraźnie i spróbować być odprężonym.

Czy konieczne jest przesłanie dyplomów wraz ze zgłoszeniem?

Jeżeli takie wymaganie zostało określone w ogłoszeniu o pracy, należy także załączyć kopie dyplomów. Oryginały dyplomów należy zabrać ze sobą na rozmowę kwalifikacyjną. Pracodawca może chcieć je przeanalizować.

Czy konieczne jest dostarczenie referencji, listów polecających lub zaświadczenia o niekaralności?

W zgłoszeniu lub CV należy podać nazwiska kilku osób, z którymi może się skontaktować pracodawca. Kandydat powinien wcześniej się upewnić, czy osoby te zechcą go zarekomendować, ponieważ z reguły wymaga się od kandydata referencji. Niektórzy pracodawcy wymagają od kandydatów załączenia do zgłoszenia kopii listów referencyjnych. Udając się na rozmowę kwalifikacyjną, należy je zabrać ze sobą, gdyż pracodawca może chcieć się z nimi bliżej zapoznać.

W ogłoszeniu o pracy znajduje się zwykle informacja, czy praca wymaga od kandydata przedstawienia zaświadczenia o niekaralności. Zaświadczenie o niekaralności muszą okazać wyłącznie kandydaci, którzy pomyślnie przeszli procedurę rekrutacyjną.

Ile czasu upływa zwykle między opublikowaniem ogłoszenia a rozpoczęciem pracy?

Okres ten bywa różny, choć zwykle jest dłuższy w przypadku rekrutacji osoby z innego kraju.

Jak przygotować się do rozmowy kwalifikacyjnej?

Jednym z pierwszych pytań zadawanych przez pracodawcę jest pytanie o motywację - dlaczego kandydat ubiega się o pracę na danym stanowisku i dlaczego powinien zostać wybrany. Kandydat powinien być przygotowany na udzielenie jasnego wyjaśnienia swojej motywacji. Co więcej, powinien sporządzić listę swoich osobistych i zawodowych zalet.

Aby wywrzeć dobre wrażenie, warto przed spotkaniem odwiedzić stronę internetową przedsiębiorstwa, aby zapoznać się z podstawowymi informacjami na jego temat.

Zasady dotyczące ubioru

Kandydat powinien ubrać się schludnie i odpowiednio do sytuacji. Zazwyczaj wystarczy swobodna elegancja. W świecie biznesu regułą jest jednak, że mężczyźni noszą garnitury. Aby zachować odpowiedni i schludny wygląd, należy założyć skromną biżuterię.

Kto przeprowadza rozmowę?

W rozmowie kwalifikacyjnej bierze na ogół udział przynajmniej dwóch przedstawicieli danego przedsiębiorstwa.

Czy uścisk dłoni jest mile widziany?

Tak, z wszystkimi osobami obecnymi na spotkaniu należy przywitać się uściskiem dłoni.

Czy rozmowa przebiega według ściśle określonego schematu?

Zwykle na rozmowę pracodawca decyduje się zaprosić 3-10 kandydatów. Może podjąć decyzję po jednym spotkaniu albo przeprowadzić dodatkowe rozmowy lub testy kompetencyjne.

Po przywitaniu następuje wprowadzenie poświęcone stanowisku i przedsiębiorstwu wygłaszane przez pracodawcę. Kandydat powinien wyraźnie się przedstawić
i nawiązać ze wszystkimi kontakt wzrokowy. Zanim padną pytania, od kandydata oczekuje się powiedzenia kilku słów na swój temat, dlaczego ubiega się o daną posadę i dlaczego, jego zdaniem, powinien zostać wybrany. Na końcu spotkania kandydat ma szansę zadać wszelkie pytania, na które odpowiedź dotychczas nie padła.

Rozmowy kwalifikacyjne są zwykle przeprowadzane w swobodnej atmosferze. Nie należy jednak dziwić się, jeżeli w trakcie spotkania nastąpią chwile ciszy - osoby prowadzące rozmowę mogą wtedy robić notatki.

W czasie rozmowy kwalifikacyjnej należy zachować spokój i mówić wyraźnie. Kandydat powinien wymienić swoje osiągnięcia, ale nie powinien sprawiać wrażenia osoby zbyt pewnej siebie. Ważne jest, aby wykazać zainteresowanie pracą na danym stanowisku, biorąc aktywny udział w rozmowie, uważnie słuchając i prosząc o wyjaśnienie, jeżeli niejasne jest, co pracodawca ma na myśli. Niedopuszczalne jest jednak przerywanie osobie prowadzącej rozmowę kwalifikacyjną. Należy przede wszystkim zachować szczerość i nie krytykować poprzednich pracodawców.

Prośba o wzięcie udziału w teście psychologicznym lub sprawdzianie umiejętności to dobry znak - oznacza, że dany kandydat znajduje się w grupie najlepszych. Tak naprawdę do testów lub sprawdzianów nie można się przygotować; najlepsza rzecz, jaką można uczynić, to dobrze się wyspać i być szczerym. Nie należy próbować udawać kogoś, kim się nie jest.

Dla pracodawcy ważne jest poznanie kwalifikacji zawodowych i umiejętności kandydata. Pracodawca pragnie jednak poznać także jego osobowość, wady i zalety, a także opinię poprzedniego pracodawcy na temat jego pracy. Najczęściej od kandydata wymaga się również opisania umiejętności radzenia sobie ze stresem, pracy pod presją czasu oraz rozwiązywania trudnych sytuacji.

Jakie pytania są uznawane za niestosowne?

Ustawa o zakazie dyskryminacji zabrania dyskryminacji ze względu na wiek, pochodzenie etniczne, narodowość, obywatelstwo, język, przynależność do grupy wyznaniowej, poglądy polityczne, stan zdrowia, niepełnosprawność, orientację seksualną lub inne cechy osobiste. Kandydat nie jest zazwyczaj zobowiązany do udzielenia odpowiedzi na pytania dotyczące przekonań religijnych i politycznych, chorób, ciąży, planów rodzinnych lub działalności w związkach zawodowych. Jeżeli dobry stan zdrowia jest niezbędny do wykonywania obowiązków na danym stanowisku, pracodawcy mogą zadawać konkretne pytania dotyczące tej kwestii.

Negocjowanie wynagrodzenia i innych warunków umowy

W Finlandii umowy o pracę opierają się na układach zbiorowych pracy. Prawie każda branża posiada własny układ zbiorowy pracy, przy czym płace mogą być niekiedy przedmiotem negocjacji. Informacja o tym jest zwykle podana w ogłoszeniu, a od kandydatów wymaga się przedstawienia oczekiwań płacowych w podaniu o pracę.

Wynagrodzenie jest wypłacane w stawkach godzinowych lub miesięcznych. Wysokość wynagrodzenia w czasie urlopu jest ustalana na podstawie ustawowych zasad. W niektórych branżach i przedsiębiorstwach (zwłaszcza na stanowiskach kierowniczych) istnieje możliwość negocjowania premii rocznych, które z reguły zależą od wyników.

W Finlandii świadczenia pozapłacowe są powszechne. Należą do nich talony obiadowe, zniżki na korzystanie z obiektów sportowych i karnety na wydarzenia kulturalne, a także opieka zdrowotna w związku z wykonywanym zawodem. W niektórych firmach pracownicy otrzymują samochód służbowy. Istnieje możliwość negocjowania niektórych świadczeń. Kandydat powinien skontaktować się z nowym przełożonym, który może pokierować go do osoby odpowiedzialnej za uzgadnianie świadczeń dodatkowych.

Czy możliwe jest zaangażowanie pracownika do pracy na próbę?

Praca na próbę przez pewien czas jest powszechna, ale nie jest wymagana na wszystkich stanowiskach.

Jak długo trwa standardowy okres próbny?

Zazwyczaj długość okresu próbnego nie przekracza 4 miesięcy.

Czy pracodawca pokrywa koszty poniesione przez kandydata w związku z rozmową kwalifikacyjną?

Najczęściej nie, choć w przypadku niektórych stanowisk można je wynegocjować.

Jak szybko przekazywana jest informacja o wyniku rozmowy?

Na koniec rozmowy kwalifikacyjnej pracodawca informuje kandydata o przewidywanym terminie podania wyników rekrutacji albo spotkania podsumowującego rekrutację.

Jak otrzymać informacje zwrotne i jaki jest dalszy przebieg procedury?

Jeżeli natomiast kandydat nie został zaproszony do wzięcia udziału w rozmowie kwalifikacyjnej, może skontaktować się z pracodawcą po upływie około 2 tygodni od terminu na zgłaszanie kandydatur.

Jeżeli pracodawca nie skontaktuje się z kandydatem po upływie 1-2 tygodni od rozmowy, można zwrócić się do niego z prośbą o podanie wyników rekrutacji drogą telefoniczną lub za pomocą poczty elektronicznej. W przypadku niepowodzenia kandydat może poprosić o udzielenie informacji zwrotnej dotyczącej rozmowy kwalifikacyjnej i zgłoszenia.

Z jakim wyprzedzeniem należy pojawić się na rozmowie?

Punktualność jest w Finlandii normą, zarówno w przypadku pracodawcy, jak i pracownika.

data ostatniej modyfikacji: 2014-08-28 08:45:49

źródło: Komisja Europejska, 2014, Dyrekcja Generalna ds. Zatrudnienia, Spraw Społecznych i Włączenia Społecznego
autorzy: doradcy EURES (sieć europejskich ofert pracy)
 
Polityka Prywatności