Holandia - jak szukać pracy?

Państwo: Holandia
Języki urzędowe: niderlandzki
Ustrój polityczny: monarchia konstytucyjna
Liczba ludności (mln): 16,8
Stolica: Amsterdam
Waluta: euro (EUR)
Członek UE lub EOG: UE
Kod telefoniczny: +31
Domena internetowa: .nl

Dlaczego ten kraj?

Holandia to kraj słynący z pięknych miast, liberalnych poglądów, zadbanego krajobrazu i łatwo dostępnych terenów przyrodniczych.

W 2012 r. liczba miejsc pracy w większości sektorów spadła w porównaniu z rokiem poprzednim. Dotyczy to zwłaszcza administracji publicznej i sektorów budowlanego oraz wynajmu nieruchomości. W niektórych dziedzinach, np. opieki, usług socjalnych, handlu, transportu, gastronomicznym i informatyczno-komunikacyjnym, odnotowano jednak wzrost. Najbardziej poszukiwani są przedstawiciele techniczno-handlowi, elektromechanicy i monterzy. W związku z przewagą popytu nad podażą duże szanse na znalezienie pracy mają również mechanicy i monterzy maszyn przemysłowych, a także hydraulicy i monterzy rur. Należy pamiętać, że niezbędna może być znajomość języka niderlandzkiego, zwłaszcza do pracy w handlu.

Jak szukać pracy?

Ogłoszenia o pracy są zamieszczane na stronie internetowej danego przedsiębiorstwa lub w wyspecjalizowanym portalu pracy, w prasie (zazwyczaj w weekendowym dodatku poświęconym zatrudnieniu), publikowane są też przez organizacje pośrednictwa lub publiczne służby zatrudnienia (UWV). Poszukujący pracy często przesyłają spontaniczne aplikacje, by dowiedzieć się o możliwości zatrudnienia w danym przedsiębiorstwie.

Jak przebiega procedura aplikacyjna?

W przypadku pracy niskopłatnej lub posady przeznaczonej dla pracowników niewykwalifikowanych (w przemyśle hotelarskim lub gastronomicznym, w handlu detalicznym) do powszechnie stosowanych praktyk należy zgłoszenie drogą telefoniczną, a coraz częściej - e-mailem. W przypadku innych stanowisk normą jest przesłanie listu motywacyjnego i CV e-mailem lub pocztą. Kandydat powinien sprawdzić, czy dane osobowe, opisane doświadczenie zawodowe oraz wykształcenie odpowiadają rzeczywistości.

Organizacje pośrednictwa pracy, którym przedsiębiorstwa mogą zlecać znalezienie pracowników na wolne stanowiska, dokonują na ogół wstępnej selekcji kandydatów i przedstawiają wybrane CV pracodawcy.

Jeżeli kandydat ubiega się o pracę w danym przedsiębiorstwie w sposób spontaniczny, warto by skontaktował się z działem lub z kierownikiem, który może udzielić informacji na temat wolnych miejsc. Należy opisać rozmówcy swoje plany, określić jakiego stanowiska się poszukuje oraz zapoznać go ze swoimi umiejętnościami i doświadczeniem. Następnie kandydat powinien zapytać o możliwość przesłania swojego CV oraz listu motywacyjnego. Po uzyskaniu zgody można wysłać dokumenty wskazanej osobie lub do danego działu. Takie podejście zwiększa szanse kandydata na otrzymanie zaproszenia na rozmowę kwalifikacyjną.

Czy kandydat powinien załączyć swoje zdjęcie do CV?

Zamieszczenie zdjęcia nie jest konieczne, ale akceptowane przez pracodawców.

Czy pracodawcy preferują zgłoszenia napisane odręcznie?

Nie, odradza się przesyłanie dokumentów napisanych odręcznie.

Czy powszechnie stosowane i akceptowane jest CV w formacie Europass?

Kandydaci posiadający CV w formacie Europass, potwierdzające ich doświadczenie zawodowe, szkolenia, umiejętności i kompetencje, powinni śmiało je przesłać.

Kontakt telefoniczny

Telefonując do danego przedsiębiorstwa, należy zawsze prosić o połączenie z osobą do kontaktu lub z działem określonym w ogłoszeniu o pracy. Zachęca się kandydatów do przeprowadzania takich rozmów w czasie dogodnym dla rozmówcy. Kandydat powinien jasno i pokrótce sprecyzować, czy celem rozmowy jest uzyskanie bardziej szczegółowych informacji o danej ofercie, czy zgłoszenie kandydatury na dane stanowisko. W przypadku gdy kandydat jest obcokrajowcem dzwoniącym z zagranicy, powinien poinformować o tym fakcie rozmówcę i zapytać, czy rozmowa może odbyć się w jego języku ojczystym lub innym języku obcym. Pierwsze wrażenie jest decydujące.

Czy konieczne jest przesłanie dyplomów wraz ze zgłoszeniem?

Nie, pracodawca poprosi o przedstawienie kopii wymaganych dokumentów podczas rozmowy kwalifikacyjnej lub pierwszego dnia pracy. W przypadku kandydatów z zagranicy wskazane jest przetłumaczenie dyplomu na język niderlandzki lub angielski oraz poświadczenie kwalifikacji.

Czy konieczne jest dostarczenie referencji, listów polecających lub zaświadczenia o niekaralności?

Podanie referencji nie jest obowiązkowe. Decyzja o wskazaniu osoby, która może udzielić referencji, należy wyłącznie do kandydata. Pracodawca ma możliwość skontaktowania się z osobami udzielającymi referencji wyłącznie po uzyskaniu zgody kandydata. Udzielając referencji, nie opisuje się kwestii osobistych lub powodów odejścia z poprzedniej pracy.

Jeżeli pracodawca wymaga okazania zaświadczenia o niekaralności, informacja o tym powinna zostać zawarta w ogłoszeniu o pracy.


Ile czasu upływa zwykle między opublikowaniem ogłoszenia a rozpoczęciem pracy?

Od 1 dnia do kilku miesięcy.

Jak przygotować się do rozmowy kwalifikacyjnej?

Kandydaci są zapraszani na rozmowę kwalifikacyjną, której celem jest ich bliższe poznanie. Rozmowę może przeprowadzać organizacja pośrednictwa pracy. Spotkanie to jest postrzegane jako okazja do poznania się nawzajem. Atmosfera, w jakiej utrzymana jest rozmowa, oscyluje między oficjalną a nieoficjalną i opiera się na partnerskich stosunkach rozmówców.

Pracodawca oczekuje, że w trakcie rozmowy kandydat wykaże się znajomością warunków pracy, przedsiębiorstwa oraz jego działalności. Kandydat ma również możliwość zadania pytań. Należy wykorzystać taką szansę, aby dowieść swojej motywacji do zdobycia pracy oraz zainteresowania nią, a nie po to, by zapytać o pensję.

Pytania na ogół dotyczą doświadczenia zawodowego i umiejętności kandydata. Na podstawie wyników rozmowy kandydat zostaje odrzucony albo zaproszony na kolejną rozmowę.

Brak podstawowej wiedzy o przedsiębiorstwie jest jednym z najczęstszych powodów niezaproszenia danej osoby na drugą rozmowę lub odrzucenia kandydatury. Aby uzyskać informacje o firmie, należy zapoznać się z jej sprawozdaniem rocznym i dowiedzieć się jak najwięcej o sektorze, w którym działa, ostatnich wydarzeniach, które jej dotyczą, i prawdopodobnych zmianach. Wiedza o firmie świadczy o zmotywowaniu kandydata.

Kolejne rozmowy kwalifikacyjne mają bardziej szczegółowy charakter i poświęcone są kwestiom bezpośrednio dotyczącym danego stanowiska, umiejętnościom rozwiązywania problemów oraz doświadczeniu kandydata. Po pierwszej lub drugiej rozmowie kwalifikacyjnej kandydat może zostać poproszony o wzięcie udziału w sprawdzianach.

O ewentualnym przyjęciu do pracy kandydat jest informowany w niedługim czasie po odbyciu rozmowy.

Oprócz dyplomów i zaświadczeń holenderscy pracodawcy przykładają coraz większą wagę do umiejętności kandydata.
Kandydaci powinni przygotować się na pytania dotyczące ich umiejętności, korzystając z tzw. metody STAR (situ- ation, task, action, result - sytuacja, zadanie, działanie, rezultat)

Zasady dotyczące ubioru

Pracodawcy doceniają, jeżeli kandydaci ubrani są schludnie i stosownie do sytuacji. W doborze stroju warto kierować się raczej kulturą danego przedsiębiorstwa, a nie najnowszymi trendami mody. W sektorze bankowym przyjętym strojem jest w przypadku mężczyzn garnitur, a w przypadku kobiet garsonka.

Dobierając biżuterię, warto zachować należyty umiar. W przypadku mężczyzn dopuszcza się założenie sygnetu, ale bransoleta będzie uznana za przesadę. U kobiet natomiast mile widziany jest jeden lub kilka pierścionków. Pozostałe elementy biżuterii należy dopasować do stroju.

Kto przeprowadza rozmowę?

Z reguły w rozmowie bierze udział jedna lub dwie osoby.

Czy uścisk dłoni jest mile widziany?

Tak, w Holandii mocny uścisk dłoni to obowiązkowy element każdego spotkania.

Czy rozmowa przebiega według ściśle określonego schematu?

Rozmowa kwalifikacyjna trwa średnio 1-1,5 godziny.

Na początku osoba prowadząca rozmowę przedstawia się i przekazuje kandydatowi podstawowe informacje o przedsiębiorstwie, a następnie prosi kandydata o przedstawienie własnej osoby. W dalszej kolejności prowadzący rozmowę bliżej zaznajamia kandydata z  przedsiębiorstwem

1oferowanym stanowiskiem, po czym przechodzi do pytań dotyczących CV. Może również zadać pytanie o życie prywatne kandydata.

Następnie kandydat odpowiada na pytania o swoje cechy charakteru, umiejętności i kompetencje. Dopiero potem kandydaci mogą zapytać o dotąd nieomawiane kwestie, które wymagają wyjaśnienia.

Na zakończenie spotkania osoba prowadząca rozmowę wyjaśnia dalszy przebieg procedury.

Kandydat może usłyszeć następujące pytania: Czy wie Pan/Pani, na czym polega praca na tym stanowisku? Czym różni się praca, którą oferujemy, od pracy, którą wykonywał Pan/wykonywała Pani na podobnych stanowiskach w innych firmach? Dlaczego to właśnie Pana/Panią powinniśmy zatrudnić? Czy mógłby Pan/mogłaby Pani wyjaśnić tę lukę w CV?

Jakie pytania są uznawane za niestosowne?

W Holandii obowiązuje prawo zabraniające dyskryminacji. Pytania o rasę lub kolor skóry, wyznanie, narodowość, miejsce urodzenia, macierzyństwo, zdrowie lub plany rodzinne są niedopuszczalne. Dopuszczalne jest natomiast pytanie typu: Czy proponowane godziny pracy nie kolidują z Pana/Pani religią?

Wiele holenderskich przedsiębiorstw przyjęło kodeks dobrych praktyk rekrutacyjnych ustanowiony przez holenderskie stowarzyszenie zarządzania kadrami i rozwoju organizacji (NVP). Jeżeli kandydat odniesie wrażenie, że został niewłaściwie potraktowany przez przedsiębiorstwo, które przyjęło wspomniany kodeks, może złożyć oficjalną skargę. Kandydaci uznający, że doszło do naruszenia praw do równego traktowania, mogą również odwołać się do komisji ds. równego traktowania.

Negocjowanie wynagrodzenia i innych warunków umowy

Jeżeli kandydatowi zaproponowano posadę, ma on prawo do negocjowania wynagrodzenia oraz długości okresu próbnego. W przypadku zatrudnienia przy udziale organizacji pośrednictwa pracy wysokość wynagrodzenia oraz inne warunki zatrudniania i świadczenia zostaną najprawdopodobniej ustalone z pracodawcą przez przedstawicieli tej organizacji. W Holandii dopuszcza się możliwość negocjowania wysokości zarówno płacy, jak i świadczeń pozapłacowych. Kandydat powinien przemyśleć swoje wymagania względem wynagrodzenia i upewnić się, że odpowiadają one rodzajowi wykonywanej pracy.

Płace różnią się w zależności od wykonywanej pracy. Ponadto wynagrodzenie może być wypłacane z różną częstotliwością. Wysokość wynagrodzenia i częstotliwość wypłat ustala się na podstawie doświadczenia zawodowego kandydata. Wszystkie te kwestie mogą jednak stanowić przedmiot negocjacji. Należy pamiętać, że wolontariat zalicza się do stażu pracy. W przypadku wielu zawodów i dużych przedsiębiorstw warunki pracy określone są w układach zbiorowych pracy. W Holandii obowiązują progi minimalnego wynagrodzenia dla młodzieży do lat 23 oraz dla starszych pracowników. Wypłacanie wynagrodzenia, którego wysokość nie osiąga tych progów, jest zabronione. Wynagrodzenie wyraża się w miesięcznych stawkach.

Długość przysługującego urlopu oraz tabele stosowane do obliczania wysokości wynagrodzenia w czasie urlopu określają przepisy prawa. W zależności od ustaleń zawartych w układzie zbiorowym pracy oraz wieku pracownika długość przysługującego urlopu może się zwiększać. Dodatkowe świadczenia można negocjować przed rozpoczęciem pracy lub przy okazji rocznej oceny pracownika. Niektóre układy zbiorowe pracy przewidują zobowiązania pracodawcy do podziału zysku wypracowanego przez przedsiębiorstwo lub wypłaty dywidendy.

Oprócz wynagrodzenia i płatnego urlopu można również negocjować inne dodatkowe świadczenia, takie jak samochód służbowy, zwrot kosztów dojazdu do pracy, ubezpieczenia emerytalne, koszty szkoleń itp.

W wielu przypadkach postanowienia dotyczące powyższych świadczeń zawarte są w układach zbiorowych pracy.

Czy możliwe jest zaangażowanie pracownika do pracy na próbę?

Tak, pracodawca może wymagać wykonania pracy na próbę.

Jak długo trwa standardowy okres próbny?

Przeciętnie okres próbny trwa 2 miesiące.

Czy pracodawca pokrywa koszty poniesione przez kandydata w związku z rozmową kwalifikacyjną?

Nie odbywa się to automatycznie. Niemniej zwrócenie się do pracodawcy o pokrycie kosztów nie jest bynajmniej odbierane jako brak ogłady i można to uczynić.

Jak szybko przekazywana jest informacja o wyniku rozmowy?

Przedsiębiorstwa stosujące kodeks dobrych praktyk rekrutacyjnych przekazują osobom, których kandydaturę odrzucono, pisemne uzasadnienie decyzji w terminie 2 tygodni. Nawet po otrzymaniu takiego listu można skontaktować się z przedsiębiorstwem w celu uzyskania szczegółowych informacji.

Jak otrzymać informacje zwrotne i jaki jest dalszy przebieg procedury?

Jeżeli kandydatura danej osoby zostanie odrzucona, do powszechnie stosowanych praktyk należy skontaktowanie się z pracodawcą w celu uzyskania oceny procedury aplikacyjnej. Kandydat ma prawo dowiedzieć się, co poszło dobrze, a co źle, aby mógł wynieść z tego doświadczenia naukę na przyszłość.

Z jakim wyprzedzeniem należy pojawić się na rozmowie?

Punktualność jest bezwzględnie wymagana od kandydatów. O wyznaczenie nowego terminu spotkania można poprosić jedynie z bardzo poważnych przyczyn (np. choroba lub śmierć krewnego).

data ostatniej modyfikacji: 2014-08-28 08:46:24

źródło: Komisja Europejska, 2014, Dyrekcja Generalna ds. Zatrudnienia, Spraw Społecznych i Włączenia Społecznego
autorzy: doradcy EURES (sieć europejskich ofert pracy)
 
Polityka Prywatności