| Państwo - temat | Możliwa jest praca na próbę? | Jak długo trwa standardowy okres próbny? |
|---|---|---|
Austria - okres próbny | Kandydat może zostać poproszony o odbycie 1 dnia pracy na próbę. Z tego tytułu przysługuje mu wynagrodzenie. | Najwyżej jeden miesiąc. W tym czasie istnieje możliwość rozwiązania umowy o pracę w dowolnym momencie bez podania powodu. |
Belgia - okres próbny | Z prawnego punktu widzenia nie ma możliwości zorganizowania 1 dnia próbnej pracy, chyba że zaaranżuje go biuro pośrednictwa pracy (co oznacza, że osoba ubiegająca się o pracę otrzyma za ten dzień wynagrodzenie). Możliwe, że kandydat zostanie poddany praktycznym sprawdzianom w miejscu pracy, jednak nie trwają one dłużej niż czas potrzebny na zweryfikowanie jego umiejętności. | 7-14 dni w przypadku pracowników fizycznych i 1-12 miesięcy w przypadku pracowników umysłowych. |
Bułgaria - okres próbny | W Bułgarii obowiązuje okres próbny w ramach zatrudnienia. | Zwykle przedsiębiorstwa stosują przewidziany bułgarskim kodeksem pracy okres próbny, który może potrwać maksymalnie 6 miesięcy. W tym czasie pracodawca może zwolnić pracownika bez zachowania obowiązku wypowiedzenia. |
Chorwacja - okres próbny | Prawo nie zezwala na angażowanie pracownika do pracy na 1 dzień. | Okres próbny wynosi zazwyczaj 1-3 miesiące. |
Cypr - okres próbny | Strony mogą uzgodnić pracę na próbę, nie jest to jednak kwestia regulowana ustawowo ani nie podlega postanowieniom układów zbiorowych pracy. | Zwykle okres próbny trwa 1 miesiąc. |
Czechy - okres próbny | Bezpłatny okres pracy na próbę jest niezgodny z prawem. Pracownicy mogą świadczyć pracę wyłącznie na podstawie umowy i za wynagrodzeniem. | Pracownik lub pracodawca mogą rozwiązać umowę w dowolnym momencie podczas okresu próbnego, który trwa maksymalnie 3 miesiące (6 miesięcy w przypadku menedżerów). Istnieje możliwość skrócenia okresu próbnego (tzn. ustalenia okresu krótszego niż 3 miesiące). Z reguły jednak kandydaci zgadzają się na propozycję przedsiębiorstwa. |
Dania - okres próbny | Praktyka ta należy do rzadkości, z wyjątkiem ograniczonej liczby zawodów. Kandydat może nie zgodzić się na pracę na próbę. | Zwykle okres próbny trwa 3 miesiące. |
Estonia - okres próbny | Nie, nie jest to powszechne. | 4 miesiące lub 6 miesięcy w przypadku posad państwowych lub w administracji publicznej. |
Finlandia - okres próbny | Praca na próbę przez pewien czas jest powszechna, ale nie jest wymagana na wszystkich stanowiskach. | Zazwyczaj długość okresu próbnego nie przekracza 4 miesięcy. |
Francja - okres próbny | Częstym elementem procedury rekrutacyjnej są testy. Natomiast zatrudnianie pracownika na próbę nie jest powszechne. Pracodawca może zaproponować kandydatowi próbną pracę przed podpisaniem umowy, przy czym jej okres powinien być krótki i nie powinien obejmować świadczenia pracy na rzecz pracodawcy. | Okres próbny trwa od 1 dnia do kilku miesięcy, w zależności od kwalifikacji kandydata i rodzaju umowy o pracę. W przypadku umów zawieranych na 1 miesiąc trwa on zwykle tydzień. Okres próbny można przedłużyć jeden raz. |
Grecja - okres próbny |
Kandydat nie musi zgadzać się na podjęcie zatrudnienia na próbę, jeżeli pracodawca zwróci się do niego z taką propozycją. | Kandydat może zostać poproszony o odbycie płatnego 12-miesięcznego okresu próbnego. W przypadku rozwiązania umowy o pracę w tym terminie zwolnionemu pracownikowi nie przysługuje odprawa. |
Hiszpania - okres próbny | Okres próbny określa umowa o pracę. | Maksymalnie 6 miesięcy dla wykwalifikowanych techników oraz 2 miesiące dla pozostałych rodzajów pracowników. W przypadku contrato indefinido de apoyo a los emprendedores (umowy na czas nieokreślony podpisywanej na warunkach preferencyjnych dla pracodawcy) okres próbny trwa 1 rok. W okresie próbnym umowę może rozwiązać każda ze stron bez podania przyczyny. |
Holandia - okres próbny | Tak, pracodawca może wymagać wykonania pracy na próbę. | Przeciętnie okres próbny trwa 2 miesiące. |
Irlandia - okres próbny | Pracodawca może zaproponować kandydatowi pracę na próbę na okres 3-6 miesięcy. | Alternatywą dla zatrudnienia pracownika na próbę może być uzgodniony w umowie o pracę okres próbny nieprzekraczający 1 roku. Proces trwa do momentu, gdy pracodawca zawiadomi kandydata o pozytywnym lub negatywnym rozpatrzeniu jego kandydatury. |
Islandia - okres próbny | Z reguły nie ma potrzeby angażowania kandydata na próbę, ponieważ w Islandii zatrudnienie pracownika i jego zwolnienie w okresie początkowym jest łatwe, a okres wypowiedzenia bardzo krótki. Wynagrodzenie przysługuje za każdy dzień pracy. | Ewentualny okres próbny wynosi zazwyczaj 1-3 miesiące. Jeżeli pracodawca nie przewiduje wynagrodzenia za okres próbny, należy odmówić i zawiadomić urząd pracy lub związki zawodowe. |
Lichtenstein - okres próbny | Zazwyczaj pracodawcy nie wymagają od pracownika przyjścia do pracy na próbę na 1 dzień, choć w niektórych sytuacjach mogą uznać to za stosowne. Kandydat może nie przystać na taką propozycję, ale jest to dla niego dobry sposób na poznanie pracy. | 1-3 miesiące. |
Litwa - okres próbny | Tak, okresy próbne są dość powszechnie stosowane na Litwie, a ich długość określa umowa o pracę. | Maksymalnie 3 miesiące. |
Luksemburg - okres próbny | Tak, na ogół w przypadku niewykwalifikowanych pracowników obowiązuje 3-miesięczny, w przypadku osób wykwalifikowanych 6-miesięczny okres próby. | Zwykle okres próbny trwa 6 miesięcy. |
Łotwa - okres próbny | Nie, łotewskie przepisy nie przewidują próbnej pracy. |
Pracodawca może poprosić pracownika o odbycie okresu próbnego. Okres ten jest zazwyczaj określony w umowie o pracę i wynosi nie więcej niż 3 miesiące. W przypadku stanowisk w administracji publicznej okres próbny może potrwać nawet do 6 miesięcy. |
Malta - okres próbny | Nie, nie wymaga się od kandydatów pracy na próbę, ponieważ byłoby to sprzeczne z obowiązującymi przepisami. Stąd kandydat ma prawo odmówić świadczenia takiej pracy. | Jest to zwykle 6-12 miesięcy, w zależności od firmy. Warto zatem dowiedzieć się o długość tego okresu przed rozpoczęciem pracy. |
Niemcy - okres próbny | Niektóre przedsiębiorstwa mogą zaproponować kandydatowi 1 dzień pracy na próbę, za którą nie przysługuje wynagrodzenie. Zaleca się przystać na taką propozycję. | Niemiecki kodeks pracy nie przewiduje standardowego okresu próbnego, ale z reguły nie przekracza on 6 miesięcy. Nie należy mylić tego pojęcia z zatrudnieniem na okres próbny, które z racji swojego charakteru stanowi zatrudnienie tymczasowe (w tym przypadku okres próby stanowi de facto ograniczenie ram czasowych zatrudnienia). |
Norwegia - okres próbny | Nie, rzadko stosuje się 1-dniowy okres próbnego zatrudnienia. | Na początek pracodawca może zdecydować o zatrudnieniu danej osoby na okres próbny, który zwykle nie przekracza 6 miesięcy. |
Polska - okres próbny | W Polsce pracodawcy stosują na ogół okres próbny, który trwa 1-3 miesiące. Nie zatrudniają natomiast kandydata próbnie na 1 dzień. |
W Polsce pracodawcy stosują na ogół okres próbny, który trwa 1-3
miesiące. |
Portugalia - okres próbny | Jest to coraz powszechniejsze. Niektórzy pracodawcy wolą korzystać z umów krótkoterminowych (np. na okres 3-6 miesięcy), by wypróbować pracownika. | Długość ustawowego okresu próbnego zależy od terminu obowiązywania umowy i złożoności stanowiska. W przypadku umów krótkoterminowych okres ten nie przekracza 1 miesiąca. W przypadku umów na czas nieokreślony jego długość wynosi zazwyczaj 1-3 miesiące. |
Rumunia - okres próbny | Rumuński kodeks pracy przewiduje możliwość zastosowania maksymalnego okresu próbnego 90 dni dla stanowisk niekierowniczych i 120 dni dla stanowisk kierowniczych. | Zgodnie z przepisami kodeksu pracy każdy pracownik musi przejść okres próbny. |
Słowacja - okres próbny | Kandydat może zostać poproszony o przepracowanie 1 dnia na próbę. Ponieważ tego rodzaju praca nie jest przewidziana prawem, można się nie zgodzić, jednak może to być przyczyna odrzucenia oferty kandydata. Takie zachowanie może być postrzegane jako niechęć do współpracy. | Przeciętnie są to 3 miesiące. |
Słowenia - okres próbny | Tak, kandydat może zostać poproszony o wykonanie pracy na próbę. | Z reguły okres próbny wynosi 3-6 miesięcy. |
Szwajcaria - okres próbny |
Zatrudnienie pracownika na próbę jest częste w przypadku stanowisk niewymaga- jących kwalifikacji. W przypadku pracy w hotelu lub przy sprzątaniu pracodawcy angażują kandydata na 1 dzień, by wypróbować jego umiejętności. Za pracę na próbę przysługuje wynagrodzenie. Można odmówić takiej pracy tylko wówczas, gdy pracodawca prosi o jej wykonanie bezpłatnie. Ocena kandydatów za pomocą testów może potrwać 1-2 dni, jednak nie przewiduje się wynagrodzenia za ten czas. | W każdej umowie uwzględniony jest okres próbny, który często traktowany jest jako okres na przetestowanie pracownika. Może on potrwać maksymalnie 3 miesiące. W tym okresie pracownik może zrezygnować lub zostać zwolniony z pracy z zachowaniem ustawowego okresu wypowiedzenia. |
Szwecja - okres próbny | Kandydat może zostać poproszony o przyjście do pracy na 1 próbny dzień, przy czym za pracę tę przysługuje wynagrodzenie. | Zwykle okres próbny trwa 6 miesięcy. |
Węgry - okres próbny | Tak, jest to niemal reguła. | Okres próbny wynosi zazwyczaj 3 miesiące. Może też być przedłużony do 3 miesięcy, o ile pierwotnie ustalono, że będzie krótszy. Jeżeli w danym zakładzie pracy obowiązuje układ zbiorowy pracy, okres próbny wynosi maksymalnie 6 miesięcy. |
Wielka Brytania - okres próbny | Pracownicy rzadko wymagają od pracownika wykonania pracy na próbę. Częściej pracownicy odbywają okres próbny w ramach zatrudnienia, po którego upływie wynagrodzenie wzrasta do pełnej stawki. | 3-6 miesięcy. |
Włochy - okres próbny | Pracodawca może poprosić kandydata o 1 dzień pracy na próbę lub odbycie okresu próbnego w ramach zatrudnienia. Kandydat ma prawo odmówić, jeżeli okres ten jest dłuższy niż ustawowy (długość okresu zależy również od treści układów zbiorowych pracy). | Nie istnieje standardowy okres próbny. |
poleca:
Studentnews.pl