Wejście Polski do UE pociąga za sobą cały szereg zmian, które dotyczą każdego z nas. Wszystkie te zmiany, tak w systemie ekonomicznym jak i prawnym są stymulowane wspólną polityką i zmierzają do integracji unijnej. Ideał konwergencji państw członkowskich opiera się na zjednoczonym rynku pracy, bo tylko taki gwarantuje komunikację między specjalistami i upowszechnienie najlepszych rozwiązań, np. technologicznych i co za tym idzie rozwój gospodarczy.
Temu też zagadnieniu poświęca się coraz więcej uwagi. Tak
zwany unijny rynek pracy to na pozór jasne i zwięzłe zagadnienie ale tak na
prawdę posiada cały szereg kruczków w definicji i jeszcze więcej niuansów w
procesach społecznych wynikających z wdrażania wspólnych polityk rozwoju.
Polacy świetnie mogą to sobie wyobrazić jeśli jeszcze osobiście nie przeszli
gehenny próby podjęcia pracy za granicą.
Założenia
W dążeniu do rozwiązania problemów związanych z konwergencją
europejskiego rynku pracy został zdefiniowany cały szereg założeń, na których
opierają się konkretne plany regulujące politykę związaną tak z edukacją jak i
zatrudnieniem. Jednym z podstawowych założeń tych polityk jest mobilność
pracownicza.
Założenie, że podstawą rozwoju unijnego jest rozwój
aktywności pracowniczej jest związane z całym szeregiem tendencji, które należy
wziąć pod uwagę, ponieważ mają bezpośredni wpływ na rozwój kariery zawodowej. Trzeba
pamiętać przede wszystkim o tym, że model nowoczesnego społeczeństwa opiera się
na sektorze usług, w której prym wiedzie turystyka i hotelarstwo ale owa branża
nie istnieje i nie może rozwijać się bez współpracy z całym szeregiem innych
specjalności, takich jak rekreacja czy kosmetyka. Nie wspominając o tym, że
motorem, który umożliwia funkcjonowanie nawet najbardziej rozbudowanej branży
jest marketing i rozwój aplikacji administracyjnych. To na pozór pomieszanie
specjalizacji zawodowych nie jest takie przypadkowe. Trzeba pamiętać, że jednym
ze znaków nowoczesności to zanik stałych miejsc pracy i jednoznacznie
określonych kwalifikacji. Ta wiadomość dla osób o ściśle komformistycznym
podejściu do życia może okazać się dość niemiła, ale w zasadzie jest skierowana
do wszystkich miłośników wolności i jest furtką, która umożliwia przejście do
świata, gdzie wszystko jest możliwe.
Otwartość i aktywność
Uczenie się przez całe życie to już slogan
we wszystkich projektach promowanych przez Unię i jest normą w wysiłku
budowania kompetycyjnego rynku pracy, na którym bezrobotni mają przekształcić
się w osoby oferujące pracę tam gdzie im się podoba. Jak to możliwe? Czy to aby
nie jest jeszcze jedna z utopii, która najprawdopodobniej odzwierciedli się
tylko w dziełach literackich? No więc nie jest tak łatwo zbić argumenty wdrażane
w życie od paru dobrych lat w Unii Europejskiej. Może i nigdy nie będziemy mieć pięciu zawodów, ale proszę wziąć pod uwagę, że same kwalifikacje nie
są najważniejsze i że przecież od dawna wiadomo, że zręczność i biegłość nabyta
w jednym zawodzie może nam posłużyć do wykonania innego. O co więc chodzi tak
naprawdę w tych tendencjach europejskiego rynku pracy? W rzeczy samej, chodzi o
wykształcenie tzw. kompetencji osobistych i interpersonalnych. Wspomniana na
początku mobilna postawa wśród osób, które zamierzają podjąć pracę to nic innego
jak specyficzne zdolności interpretacji nowych sytuacji i dostosowania własnej
odpowiedzi do nowych warunków.
W kategoriach opisanego wcześniej europejskiego rynku pracy należy podkreślić tu przede wszystkim:
Upowszechnienie postawy otwartej i aktywnej w kształtowaniu
swojego rozwoju zawodowego, który w czasach unijnych nabiera zupełnie nowych
rozmiarów i perspektyw, odzwierciedla się w szeregu programów tzw. praktyk
zagranicznych. To właśnie staże i praktyki zagraniczne są uważane za idealną formę
przygotowania do nowych warunków pracy, ponieważ redukując ryzyko, jakie
normalnie jest związane z podjęciem pracy za granicą, posiadają duży procent
gwarancji wdrożenia zawodowego w nowych warunkach.
Podział praktyk
Generalnie można wyróżnić dwie główne linie organizacji
mobilności. Pierwsza linia to programy dofinansowane przez Unię Europejską
takie jak Leonardo da Vinci czy Erasmus. Projekty wspierające mobilność w tym
przypadku są organizowane poprzez szkoły lub inne instytucje i promują praktyki
w konkretnych miejscach i konkretnych branżach, są przeznaczone dla konkretnej
grupy i odnoszą się do celów zgodnych z działalnością placówek organizacyjnych.
Takie inicjatywy posiadają zaletę niskich lub żadnych kosztów które normalnie
ponoszą zainteresowani. Niestety, generalnie są dostępne tylko dla odbiorców
usług konkretnych instytucji, np. uczniów / absolwentów w przypadku projektów
promowanych przez uczelnie lub adresatów konkretnych instytucji (np. w przypadku
projektu promowanego przez urząd pracy, odbiorcami są osoby zapisane w danym
urzędzie).
Druga linia organizacji mobilności to wszelkiego rodzaju
oferty praktyk poszczególnych firm związanych z pośrednictwem pracy jak np. Work
and Travel. W ostatnich czasach coraz częściej spotyka się oferty praktyk
ośrodków szkolenia dla dorosłych, które chcą poszerzyć swoją ofertę usług lub
też wprowadzić innowację na przykład w nauce języków obcych lub w szkoleniach
zawodowych. Praktyki zagraniczne organizowane bezpośrednio przez
przedsiębiorców są dostępne dla wszystkich i nie posiadają ograniczeń co do
terminu lub branży. I jest w czym wybierać.
Na co zwrócić uwagę?
Zanim jednak student/absolwent podejmie decyzję o tym gdzie,
z kim i po co pojechać należy wziąć pod uwagę parę szczegółów.
Przede wszystkim liczą się warunki oferty. Zainteresowani
wyjazdem, powinni wymagać czegoś więcej niż przekazania ich CV do firmy, która
akurat kogoś potrzebuje. Należy poszukiwać ośrodków wyspecjalizowanych, tzn.
posiadających doświadczenie i odpowiednią bazę która zapewnia bezpośredni
kontakt, wybór miejsca stażu/praktyki a
także przygotowanie do praktyk, gwarancję podpisania kontraktu praktyk,
ich monitoring oraz wydanie odpowiednich świadectw o zrealizowanym stażu.
Należy odróżnić pośredników wyspecjalizowanych tylko w marketingu od
specjalistów z branży szkolnictwa. Tylko ci ostatni są w stanie dołożyć
odpowiednich starań, aby CV kandydata dotarło do odpowiednich
potencjalnych pracodawców a także przyjąć i zapewnić praktykantom warunki
niezbędne do odbycia stażu, takie jak, np. zakwaterowanie lub przygotowanie
językowo – kulturalne. Planując praktyki zawodowe warto przyjrzeć się tzw.
ofertom “dwa w jednym”. Zazwyczaj oferują
je oficjalne ośrodki nauki języka, które organizując specjalistyczny
kurs językowy, który przygotowuje do odbycia praktyk umożliwia za jednym zamachem poprawić
kwalifikacje zawodowe i jednocześnie uzyskać najbardziej uznawane świadectwo znajomości języka obcego.
Barbara Rostecka
Menadżer Relacji
Publicznych na obszar Polski, FU
International Academy We Love Languages