Zmiana pracy

Pokolenie naszych rodziców otrzymując pracę kilkadziesiąt lat temu robiło wszystko, by przez całe życie pracować w jednej firmie, stopniowo realizując się zawodowo. Taka sytuacja powodowała u nich poczucie stabilizacji i spokoju wewnętrznego. Dzisiaj sprawa  jest zgoła inna. Młodzi ludzie, wielokrotnie mając bardzo duże ambicje, mniej lub bardziej adekwatne do posiadanych: umiejętność i wiedzy, nie obawiają się zmieniać pracodawców. - Mój brat mieszka w Anglii  i w każdej z firm pracuje  rok, a może nieco dłużej. Odchodzi sam lub werbują go head hunterzy. Jest dobry w tym, co robi (zajmuje się branżą IT) i ciągle się doszkala. Doskonale zdaje sobie sprawę, że  tam, dla ludzi z jego kwalifikacjami oraz doświadczeniem, zawsze będzie praca – mówi Marta.

Cytowana już Beata Dworakowska zauważa, że bardzo często tak zachowuje się słynne pokolenie „Y”. Nie na darmo ludzie Ci  są wyzwaniem dla pracodawcy, ponieważ   jeśli potrzebują kolejnych emocji i doświadczeń zawodowych, nie wahają się zmienić dotychczasowego zatrudnienia.  - Szczególnie ma to miejsce,  gdy dostaną nową i ciekawszą od obecnej ofertę. Pracodawca zatrudniający przedstawicieli pokolenia „Y” musi dopasować się do nich, inwestując np. w pakiety rozwojowo – benefitowe - mówi Dworakowska. Warto dodać, że to właśnie w miejscu pracy  spędzamy zazwyczaj 1/3 doby. Jeśli w wtedy pojawią się rutyna i znudzenie, następuje pierwszy krok do decyzji o zmianie stanowiska lub pracodawcy. W tej sytuacji nawet element motywacyjny, jakim jest podwyżka, zdaje się na nic.

W naszych realiach, szczególnie przy trudnej sytuacji gospodarczej posiadanie pracy bywa jednym z ważniejszych priorytetów życiowych. Jednak zdarzają się chwile, kiedy człowiek wie, że więcej już nie osiągnie. - W mojej firmie doszłam najwyżej, jak mogłam. Jestem asystentką kierownika. Niestety tam, gdzie pracuję, szefami są tylko mężczyźni, a kobiety na kierowniczych stanowiskach można policzyć na placach jednej ręki. Także... jakiekolwiek szanse na awans raczej nie istnieją – mówi Monika, od kilkunastu lat pracująca w jednej z firm korporacyjnych. Niektórzy, jak nasza rozmówczyni nie zmienią pracy, ponieważ nie mieliby szans na znalezienie innej, szczególnie o podobnej wysokości wynagrodzenia. Czasem jednak znudzenie wykonywaniem tych samych obowiązków, mobbing, przemęczenie oraz niemożność rozwoju zawodowego, a także brak jakichkolwiek systemów motywacyjnych, powodują w pracowniku frustrację, wypalenie zawodowe, a z czasem nawet  myśl o odejściu z pracy. Innymi słowy – nadchodzi w nim

W 2011 roku Grupa Pracuj.pl przeprowadziła badania, w trakcie których zapytano ankietowanych (osoby zarówno pracujące oraz  nie poszukujące nowej pracy)  o ewentualne  motywy szukania nowego zatrudnienia. Z analizy badań  wynikało, że  wpływ na decyzję o odejściu z obecnej pracy miały by:  zmiany zachodzące w obecnym miejscu zatrudnienia, potrzeba rozwoju i odmiany, a także nienormowany czas pracy i możliwość jej wykonywania z domu, a co się z tym wiąże swoboda i brak bezpośredniej kontroli przełożonego. Ważna okazała się również odległość od miejsca zamieszkania. Największą barierą dla ankietowanych jest jednak strach przed podjęciem decyzji o szukaniu nowego zatrudnienia.

Zmiana niekoniecznie musi być czymś złym. Należy się do niej jednak przygotować. Przede wszystkim trzeba ją potraktować jako inwestycję we własną przyszłość. Istotne w tym względzie jest stworzenie listy zwierającej wszystkie „za i przeciw” związane z odejściem od obecnego pracodawcy. Trzeba też jasno określić powód rezygnacji z obecnego stanowiska.  Aby poszukiwanie nowego zatrudnienia było efektywne, dobrze jest stworzyć profil zarówno nowego stanowiska pracy, jak i przyszłego pracodawcy. Wtedy dużo prostszy będzie wybór branży, i co się z tym wiąże  - firmy.

Analizując rynek warto wziąć pod uwagę też sytuację gospodarczą kraju. Jeżeli w 2008 roku było w czym wybierać, tak teraz jest już dużo trudniej i każda decyzja o odejściu musi być przemyślana.  Życzymy powodzenia.

Źródło: Agencji Pracy Tymczasowej Personnel Solutions Sp. z o.o.