Coraz częściej wśród osób pracujących w Holandii pojawia się temat tak zwanego „rozłąkowego”. Wiele osób nie wie dokładnie, czym jest owo „rozłąkowe”, a informacje znajdujące się w Internecie są sprzeczne lub mało konkretne.
Teorii na ten temat jest wiele, ciężko natomiast stwierdzić, które z nich są prawdziwe.
Na początku należy zaznaczyć, iż „rozłąkowe” nie jest żadnym dodatkowym
świadczeniem, a jedynie ulgą podatkową, o którą można się starać w
przypadku nie odzyskania całości podatku.
„Rozłąkowe” należy się przede wszystkim osobom, które na skutek
uzyskania wysokich dochodów w ciągu roku nie otrzymały całego zwrotu
podatku. Jeżeli dochód brutto (Loon loonbelasting/volksverzekeringen)
był wyższy od 9 000 Euro lub od 14 000 Euro (zależy od stosunku między
pozycjami z JAAROPGAVE: Loon loonbelasting/volksverzekeringen,
ingehouden loonbelasting/premie volksverzekering a verrekende
arbeidskorting) całość zapłaconego podatku nie zostanie zwrócona. Tak
więc „rozłąkowe” to ta część zapłaconego podatku w Holandii, która nie
została zwrócona w ramach zwrotu podatku.
Rozłąkowe jest stosowane wyłącznie w przypadku, gdyby okazało się, że
nie można odzyskać całego podatku. To możemy stwierdzić po odesłaniu do
nas kompletu dokumentów związanych ze „zwykłym” zwrotem podatku.
Wówczas tzw. "partner fiskalny" (najczęściej współmałżonek) może starać
się o resztę podatku (nawet jeżeli nie pracował i nigdy nie przebywał w
Holandii).
Czyli im większy dochód brutto (Loon
loonbelasting/volksverzekeringen) tym mniejszy zwrot podatku. W takim
przypadku staramy się o większy zwrot dzięki "rozłąkowemu".
W ramach rekompensaty ta część zapłaconego podatku, która nie została
zwrócona w tradycyjny sposób z powodu zbyt wysokich dochodów, może
zostać odzyskana przez osobę, która jest tak zwanym „Partnerem
Fiskalnym”. Współmałżonkowie są automatycznie dla siebie „Partnerami
Fiskalnymi” – tylko i wyłącznie dla siebie. Nie może być „Partnerem
Fiskalnym” osoba, która jest w związku małżeńskim z inną osobą.
Aby zostać „Partnerem Fiskalnym” dla osoby, która pracowała w Holandii, należy spełnić kilka warunków.
- Pierwszym z głównych warunków jest wspólne zameldowanie w Polsce z
osobą, która pracowała w Holandii w tym samym czasie przez przynajmniej 6
miesięcy w rozliczanym roku. „Partnerem Fiskalnym” może być
współmałżonek lub członek najbliższej rodziny, lecz również może nim
zostać ciotka, wuj, przyjaciel lub przyjaciółka.
W przypadku małżeństw, w których oboje z partnerów posiadają numery BSN (Sofinummer), wspólne zameldowanie nie jest wymagane. - Drugim kryterium, jest wiek „Partnera Fiskalnego”. Urząd Holenderski
wyznaczył dwa przedziały wiekowe; 18 i 27 lat. Pierwszy przedział,
czyli 18 lat, określa minimalny wiek „Partnerów Fiskalnych” i dotyczy
małżeństw, rodzeństwa oraz sytuacji, w której „Partnerzy Fiskalni” nie
są ze sobą spokrewnieni. Drugi przedział czyli 27 lat określa minimalny
wiek „Partnerów Fiskalnych” w przypadku, gdy są osobami spokrewnionymi,
jednak nie małżeństwem i rodzeństwem (mowa tu o rodzicach, dziadkach,
itp.).
- Ostatnim warunkiem, jaki należy spełnić, aby ubiegać się o tzw.
„rozłąkowe” jest maksymalny roczny dochód brutto „Partnera Fiskalnego”
osiągnięty w danym roku rozliczeniowym. Urząd Skarbowy w Holandii
wyznaczył progi dla rozliczeń za konkretne lata, których nie można
przekroczyć:
- 2006 rok – 5 800 Euro (ok. 23 200 zł),
- 2007 rok – 6 100 Euro (ok. 24 400 zł),
- 2008 rok – 6 400 Euro (ok. 25 600 zł),
- 2009 rok – 6 325 Euro (ok. 25 300 zł),
- 2010 rok – 6 320 Euro (ok. 25 280 zł).