Celem ubezpieczenia na wypadek inwalidztwa jest zapewnienie renty w celu zrekompensowania zmniejszenia zdolności do pracy i zarabiania na utrzymanie (przy inwalidztwie wynoszącym co najmniej 2/3). Ubezpieczeni muszą być młodsi niż 60 lat, aby otrzymać świadczenie związane z ubezpieczeniem na wypadek inwalidztwa. W wieku powyżej 60 lat, przechodzi się do systemu emerytalnego (z tytułu niezdolności).
Świadczenia wynikające z ubezpieczenia rentowego przyznawane są przez CPAM, a w regionie paryskim przez Regionalną Kasę Ubezpieczeń Zdrowotnych (CRAM Caisse Regionale d’Assurance Maladie) Ile-de-France.
Zakres ubezpieczenia rentowego
Ubezpieczenie rentowe, będąc uzupełnieniem ubezpieczenia zdrowotnego, ma na celu zapewnienie ubezpieczonej osobie niepełnosprawnej świadczenia kompensującego utratę wynagrodzenia w związku ze zmniejszeniem zdolności do wykonywania pracy.
Za niepełnosprawnego uznaje się osobę ubezpieczona, poniżej 60 roku życia, która znajduje się w sytuacji niepozwalającej jej na otrzymanie wynagrodzenia wyższego niż 1/3 normalnego wynagrodzenia otrzymywanego w zawodzie, który wykonywała przed zwolnieniem lekarskim, czy też w przypadku stwierdzenia stopnia niepełnosprawności.
W celu nabycia prawa do świadczenia rentowego, ubezpieczony musi udowodnić, że posiada wymagany okres składkowy oraz liczbę przepracowanych godzin przed pójściem na zwolnienie lekarskie, czy też stwierdzeniem stopnia niepełnosprawności: składki na 2.030 SMIC godzin w ciągu 12 miesięcy, w tym 1.015 SMIC godzin w ciągu 6 pierwszych miesięcy albo 800 godzin pracy w ciągu 12 miesięcy, w tym 200 godzin w ciągu 3 pierwszych miesięcy.
Ustalenie wysokości świadczenia rentowego
W systemie francuskim rozróżniamy 3 kategorie świadczenia rentowego uzależnione od zdolności do wykonywania pracy, jak również średniego wynagrodzenia z najlepszych dziesięciu lat pracy:
I grupa dotyczy niepełnosprawnych, którzy dysponują zdolnością do wykonywania pracy zawodowej. W ich przypadku wysokość świadczenia wylicza się następująco: SAM x 30% (SAM średnie roczne wynagrodzenie, fr.: salaire annuel moyen). SAM reprezentuje wynagrodzenie ubezpieczonego pobierane przez 10 najlepszych lat, zrewaloryzowane i podzielone przez 10 (jeśli było ich 10), uwzględniane przy liczeniu świadczenia rentowego. Maksymalna miesięczna kwota świadczenia inwalidzkiego wynosi 10 605,50 euro.
II grupa dotyczy niepełnosprawnych niezdolnych do wykonywania pracy zawodowej. Sposób naliczania wysokości świadczenia jest taki sam, jak w I grupie, zmienia się tylko wskaźnik procentowy. Formuła wygląda wiec następująco: SAM x 50%. Maksymalna roczna kwota świadczenia rentowego wynosi 18 176 euro.
III grupa dotyczy niepełnosprawnych sklasyfikowanych w II grupie, którzy dodatkowo muszą korzystać z pomocy osoby trzeciej w podstawowych czynnościach życia codziennego. W tym wypadku wysokość podstawy renty wzrosła o 40% .
Podjęcie aktywności zawodowej może wiązać się czasami z zawieszeniem lub zmniejszeniem renty, jeśli przychody (włącznie z rentą) są wyższe od wynagrodzenia miesięcznego z okresu przed wypadkowego. Jakkolwiek podjęcie pracy na okres krótszy niż 6 miesięcy nie ma żadnego wpływu na pobieraną rentę.
Minimalna wysokość renta, niezależnie od kategorii, nie może być niższa niż gwarantowana kwota minimalna (€ 3 181,68 od 1 kwietnia 2010, zaś do € 112 460,37 dla osób wymagających stałej obecności).
Więcej informacji na stronach Regionalnej Kasy Ubezpieczenia Zdrowotnego (CRAMIF): www.cramif.fr lub internetowym serwisie Ubezpieczenia Zdrowotnego l'Assurance Maladie en ligne: www.ameli.fr.