Francja - renta

Celem ubezpieczenia na wypadek inwalidztwa jest zapewnienie renty w celu zrekompensowania zmniejszenia zdolności do pracy i zarabiania na utrzymanie (przy inwalidztwie wynoszącym co najmniej ²/₃). Ubezpieczeni muszą być młodsi niż 60 lat, aby otrzymać świadczenie związane z ubezpieczeniem na wypadek inwalidztwa. W wieku powyżej 60 lat, przechodzi się do systemu emerytalnego (z tytułu niezdolności).

Świadczenia wynikające z ubezpieczenia rentowego przyznawane są przez CPAM, a w regionie paryskim przez Regionalną Kasę Ubezpieczeń Zdrowotnych (CRAM Caisse Regionale d’Assurance Maladie) Ile-de-France.

Zakres ubezpieczenia rentowego

Ubezpieczenie rentowe, będąc uzupełnieniem ubezpieczenia zdrowotnego, ma na celu zapewnienie ubezpieczonej osobie niepełnosprawnej świadczenia kompensującego utratę wynagrodzenia w związku ze zmniejszeniem zdolności do wykonywania pracy.

Za niepełnosprawnego uznaje się osobę ubezpieczona, poniżej 60 roku życia, która znajduje się w sytuacji niepozwalającej jej na otrzymanie wynagrodzenia wyższego niż 1/3 normalnego wynagrodzenia otrzymywanego w zawodzie, który wykonywała przed zwolnieniem lekarskim, czy też w przypadku stwierdzenia stopnia niepełnosprawności.

W celu nabycia prawa do świadczenia rentowego, ubezpieczony musi udowodnić, że posiada wymagany okres składkowy oraz liczbę przepracowanych godzin przed pójściem na zwolnienie lekarskie, czy też stwierdzeniem stopnia niepełnosprawności: składki na 2.030 SMIC godzin w ciągu 12 miesięcy, w tym 1.015 SMIC godzin w ciągu 6 pierwszych miesięcy albo 800 godzin pracy w ciągu 12 miesięcy, w tym 200 godzin w ciągu 3 pierwszych miesięcy.

Ustalenie wysokości świadczenia rentowego

W systemie francuskim rozróżniamy 3 kategorie świadczenia rentowego uzależnione od zdolności do wykonywania pracy, jak również średniego wynagrodzenia z najlepszych dziesięciu lat pracy:

• I grupa dotyczy niepełnosprawnych, którzy dysponują zdolnością do wykonywania pracy zawodowej. W ich przypadku wysokość świadczenia wylicza się następująco: SAM x 30% (SAM średnie roczne wynagrodzenie, fr.: salaire annuel moyen). SAM reprezentuje wynagrodzenie ubezpieczonego pobierane przez 10 najlepszych lat, zrewaloryzowane i podzielone przez 10 (jeśli było ich 10), uwzględniane przy liczeniu świadczenia rentowego. Maksymalna miesięczna kwota świadczenia inwalidzkiego wynosi 10 605,50 euro.

• II grupa dotyczy niepełnosprawnych niezdolnych do wykonywania pracy zawodowej. Sposób naliczania wysokości świadczenia jest taki sam, jak w I grupie, zmienia się tylko wskaźnik procentowy. Formuła wygląda wiec następująco: SAM x 50%. Maksymalna roczna kwota świadczenia rentowego wynosi 18 176 euro.

• III grupa dotyczy niepełnosprawnych sklasyfikowanych w II grupie, którzy dodatkowo muszą korzystać z pomocy osoby trzeciej w podstawowych czynnościach życia codziennego. W tym wypadku wysokość podstawy renty wzrosła o 40% .

Podjęcie aktywności zawodowej może wiązać się czasami z zawieszeniem lub zmniejszeniem renty, jeśli przychody (włącznie z rentą) są wyższe od wynagrodzenia miesięcznego z okresu przed wypadkowego. Jakkolwiek podjęcie pracy na okres krótszy niż 6 miesięcy nie ma żadnego wpływu na pobieraną rentę.

Minimalna wysokość renta, niezależnie od kategorii, nie może być niższa niż gwarantowana kwota minimalna (€ 3 181,68 od 1 kwietnia 2010, zaś do € 112 460,37 dla osób wymagających stałej obecności).

Więcej informacji na stronach Regionalnej Kasy Ubezpieczenia Zdrowotnego (CRAMIF): www.cramif.fr lub internetowym serwisie Ubezpieczenia Zdrowotnego l'Assurance Maladie en ligne: www.ameli.fr.