Narodowy Fundusz Emerytalny (Rijksdienst voor Pensioenen) www.onprvp.fgov.be zarządza oficjalnym systemem ubezpieczeń emerytalnych w Belgii. Urząd ten posiada dział „konwencji międzynarodowych” przeznaczony dla świadczeniobiorców, którzy pracowali w co najmniej dwóch krajach.
W sumie istnieją 4 systemy emerytalne: systemy dla pracowników, system dla osób pracujących na własny rachunek, system dla pracowników sektora publicznego oraz system dla byłych pracowników zatrudnionych w koloniach i/lub w państwie poza UE.
Istnieje górne ograniczenie emerytur determinowane przebiegiem kariery zawodowej, wynagrodzeniem oraz sytuacją rodzinną.
Emerytury dzielą się na emerytury rodzinne oraz emerytury dla osób samotnych. Funkcjonuje także system emerytalny dla osób, których małżonek zmarł. Istnieje system dla małżonków żyjących w separacji/rozwiedzionych. Ponadto, działa system dla pracowników trans-granicznych oraz sezonowych. Istnieją także systemy szczególne dla górników, marynarzy, pilotów i dziennikarzy.
Kwota emerytury zależy od systemu. Możesz także być uprawniony do emerytury z kilku programów.
Zatrudnienie krótkoterminowe nie daje uprawnień emerytalnych. Może się zdarzyć, że jeżeli przybyłeś do Belgii by pracować przez krótki okres, prawa emerytalne narosłe w tym okresie nie będą brane pod uwagę, ponieważ ich kwota uzyskanych składek będzie zbyt niska, by zostały one uznane międzynarodowo.
Wiek emerytalny dla mężczyzn oraz kobiet wynosi 65 lat. Liczba przepracowanych lat uprawniających do pełnej emerytury wynosi 45 lat. Istnieje możliwość wcześniejszego przejścia na emeryturę w wieku 60 lat, jeśli kariera zawodowa trwała co najmniej 35 lat.
Inne systemy emerytalne obejmują:
Wcześniejszą emeryturę: ten system składa się z belgijskiego zasiłku dla bezrobotnych uzupełnionego wkładem pracodawcy. O emeryturę wcześniejszą można się ubiegać od wieku 60 lat zgodnie z krajowym Układem Zbiorowym Pracy lub Układem Zbiorowym Pracy obowiązującym w spółce, bądź na skutek reorganizacji.
Istnieje podatkowy system oszczędności emerytalnych: roczne składki są objęte ulgą podatkową. Coraz więcej spółek zawiera umowy ubezpieczeń grupowych z komercyjnymi firmami ubezpieczeniowymi, które także mogą obejmować uzupełniające płatności emerytalne. Fundusze ubezpieczeń społecznych także wypłacają uzupełniające emerytury.
Pracownicy najemni mogą w dalszym ciągu pracować po ukończeniu 65 roku życia, jeżeli pracodawca wyrazi na to zgodę. Urzędnicy służby cywilnej są zobowiązani do odejścia na emeryturę w uzgodnionym wieku. Osoby pracujące na własny rachunek mogą kontynuować pracę tak długo, jak chcą, nawet po osiągnięciu ustawowego wieku emerytalnego.
Pracownicy, którzy odejdą na emeryturę, nie mogą zarabiać więcej niż określoną kwotę, zależną od ich statusu, sytuacji rodzinnej, wieku oraz rodzaju przyznanej emerytury. Jeżeli emeryt zarabia więcej, jego emerytura zostanie zmniejszona lub wstrzymana.
Wystarczy złożyć jeden wniosek w państwie zamieszkania, nawet jeżeli pracowałeś w wielu innych państwach Europejskiego Obszaru Gospodarczego.
Wniosek, na rok przed przewidzianą przepisami datą przejścia na emeryturę, należy złożyć do Narodowego Funduszu Emerytalnego (Rijksdienst voor Pensioenen). Najlepiej złożyć także kopie zaświadczeń o zatrudnieniu.