Ustawowy czas pracy we Włoszech wynosi 8 godzin dziennie i 40 tygodniowo, ale i w tym miejscu zauważyć można wyjątki w stosunku do poszczególnych kategorii zawodowych. Np. dla osób zatrudnionych we włoskich gospodarstwach domowych w charakterze całodobowych opiekunów, tydzień pracy jest wydłużony do 54 godzin (maksymalnie do 10 godzin dziennie). Za pracę w nadgodzinach i w porze nocnej przysługują pracownikowi odpowiednie dodatki - również te ostatnie określone zostały w umowach zbiorowych.
Nawet jeśli poszczególne CCNL mogą przewidywać zróżnicowany czas pracy dla różnych sektorów (nawet niższe limity, na korzyść pracownika), istnieją też pewne wspólne zasady dla większości zbiorowych umów związkowych.
Najważniejsze z nich są następujące:
Nadgodziny nie mogą przekroczyć 250 godz. rocznie.
Jeśli czas pracy jest dłuższy niż 6 godz. obowiązuje przerwa. Pracownikowi musi być zapewniona 10 godz. przerwa non-stop co 24 godz.
Musi być zapewniony 24 godz. odpoczynek co 7 dni (z reguły w niedzielę).
Za pracę nocną uważa się pracę, która jest wykonywana non-stopprzez 7 godz. i obejmuje godz. 24.00-5.00.
Wypracowany w skali roku urlop wynosi 26 dni roboczych.