Generalnie, umowa o pracę we Włoszech jest zwykle podpisywana na czas nieokreślony, ale w szczególnych przypadkach, spowodowanych np. czynnikami technicznymi czy organizacyjnymi, możliwe jest zawarcie również umowy terminowej.
Umowa na czas określony musi być zawarta na piśmie i powinna precyzować dokładny czas i termin wygaśnięcia.
Każda umowa o pracę, na czas określony lub nieokreślony może być poprzedzona okresem próbnym.
Podpisanie umowy na czas określony dopuszczalne jest zwykle z powodów technicznych, organizacyjnych, lub w zastępstwie pracownika, przy czym umowa ta powinna precyzować w jasny sposób powody jej zawarcia. Kopia podpisanej umowy powinna być dostarczona pracownikowi w terminie do 5 dni od rozpoczęcia pracy.
Umowa na czas określony może być wznowiona tylko jeden raz, za zgodą pracownika oraz pod warunkiem, że pierwsza umowa była zawarta na okres krótszy niż 3 lata; tylko w takim wypadku, całkowity czas obowiązywania umowy, razem z jej jednokrotnym przedłużeniem, nie powinien przekroczyć 3 lat.
Prawo włoskie dopuszcza przedłużenie umowy na czas określony (zarówno pierwszej jak i odnowionej) po wyznaczonym terminie, z zachowaniem pewnych ograniczeń - w czasie maksymalnie 20 dni w przypadku umowy zawartej na okres do 6 miesięcy, i do 30 dni w przypadku umowy zawartej na okres dłuższy niż 6 miesięcy.
Pracodawca jest zobowiązany do wypłacania pracownikowi dodatku do wynagrodzenia za każdy dzień przekraczający termin umowy (dodatek równy wysokości 20% wynagrodzenia za 10 pierwszych dni i 40% począwszy od 11 dnia). Jeśli praca będzie wykonywana po upływie wyżej wspomnianych terminów, umowa o pracę będzie automatycznie uważana za umowę na czas nieokreślony.
Nowa umowa o pracę na czas określony może być podpisana ponownie z tym samym pracownikiem, jeśli od momentu wygaśnięcia pierwszej umowy upłynęło przynajmniej 10 dni (w przypadku umowy zawartej na okres krótszy niż 6 miesięcy) oraz 20 dni w przypadku umowy zawartej na okres powyżej 6 miesięcy. Nie respektowanie tych okresów przez pracodawcę powoduje automatyczne uznanie drugiej umowy za umowę na czas nieokreślony.
Włoski pracodawca ma obowiązek (w wypadku, gdy umowa o pracę ma charakter ustny) dostarczenia pracownikowi dokumentu, na którym będą podane następujące informacje: dane pracodawcy i pracownika, przysługująca ilość dni wolnych od pracy, dzień w którym pracownik będzie otrzymywał zapłatę, a także warunki rozwiązania umowy oraz ilość czasu pracy w ujęciu dziennym lub tygodniowym. Jeżeli umowa o pracę ma formę pisemną pracodawca może ograniczyć się do wydania egzemplarza samej umowy.
Ponadto pracodawca ma obowiązek poinformowania kompetentnego terytorialnie Urzędu Pracy (Centro per l'impiego),przynajmniej jeden dzień przed rozpoczęciem pracy, o fakcie i warunkach zatrudnienia.
Niedopełnienie powyższych obowiązków powoduje nałożenie na pracodawcę pieniężnej sankcji administracyjnej w wysokości począwszy od 1.500 Euro.
Pracodawca (w przypadku osoby prowadzącej działalność na własny rachunek, dokonuje tego ta sama osoba) jest także obowiązany do wpłacania na rzecz pracownika składek do INPS-u (świadczenia ubezpieczeniowe) i do INAIL-u (świadczenia z tytułu wypadków i chorób zawodowych).
poleca:
