Francja

Istnieją różne sposoby zadeklarowania tej formy działalności: można dokonać formalności przez Internet (www.lautoentrepreneur.fr), wypełnić deklarację i wysłać ją drogą elektroniczną lub wydrukować formularz i wysłać go pocztą. Można również udać się osobiście do Centrum Formalności Przedsiębiorstw CFE (Centre de formalites des entreprises), odpowiadającego terytorialnie siedzibie zakładanego przedsiębiorstwa i złożyć tam wymagane dokumenty.

Kilka dni po dokonaniu rejestracji INSEE (Institut national de la statistique et des tu des economiques) nadaje numer ewidencyjny przedsiębiorstwu SIRET (Systeme informatique pour le repertoire des etablissements) i SIREN (Systeme informatique pour le repertoire des entreprises et etablissements). Od tego momentu można oficjalnie wystawiać faktury.

Celowym jest też zapoznanie się ze stroną www.auto-entrepreneur.fr zawierającą informacje o różnych etapach tworzenia firmy, formalnościach z tym związanych i innych kwestiach odnoszących się do rozwijania przedsiębiorczości.

We Francji wyróżniane są cztery grupy działalności:

• rzemieślnicza niezależna działalność produkcyjna, przetwórcza, wykonywanie napraw, świadczenie usług korzystając ewentualnie z pomocy swej rodziny i przy zatrudnieniu nie więcej niż 10 pracowników (salaries). Działalność ta rejestrowana jest w Rejestrze Zawodów (Repertoire des metiers). Rzemieślnicy należą do izb rzemieślniczych. Zakładając firmę rzemieślnik winien złożyć wymagane dokumenty w Centrum Formalności Przedsiębiorstw (CFE Centre de formalites des entreprises, instytucja pośrednicząca w uzyskaniu przez przedsiębiorcę niezbędnych rejestracji, numerów identyfikacyjnych itp.) znajdującym się przy właściwej terytorialnie Izbie Rzemieślniczej.

• przemysłowa niezależna działalność produkcyjna, przetwórcza, wykonywanie napraw, świadczenie usług przy zatrudnieniu więcej niż 10 pracowników. Działalność ta rejestrowana jest w Rejestrze Handlowym i Spółek (Registre du commerce et des societes). Zakładając firmę prowadzącą działalność przemysłową należy złożyć wymagane dokumenty w Centrum Formalności Przedsiębiorstw znajdującym się przy właściwej terytorialnie Izbie Handlowo-Przemysłowej.

• handlowa obejmuje operacje handlowe (nabywanie dóbr celem ich odsprzedaży, pośrednictwo handlowe, transport towarów itp.) oraz działalność związaną z handlem (np. szkoła nauki jazdy, agencja handlowa itd.). Działalność ta rejestrowana jest zazwyczaj w Rejestrze Handlowym i Spółek. Handlowcy należą do izb handlowo-przemysłowych. Zakładając przedsiębiorstwo handlowiec winien złożyć wymagane dokumenty w Centrum Formalności Przedsiębiorstw znajdującym się przy właściwej terytorialnie Izbie Handlowo- Przemysłowej.

• wolne zawody reglamentowane (np. adwokaci, biegli księgowi, lekarze) lub niereglamentowane (np. tłumacze, konsultanci) niezależna działalność o charakterze intelektualnym. Podejmując indywidualną działalność związaną z wykonywaniem wolnego zawodu, zainteresowany powinien złożyć wszystkie dokumenty w Centrum Formalności Przedsiębiorstw oraz we właściwym dla swojego adresu zamieszkania biurze URSSAF, francuskim odpowiedniku ZUS.

Prowadzenie działalności handlowej czy przemysłowej uzależnione jest od spełnienia szeregu kryteriów:

• kryterium wieku (pełnoletniość),

• kryterium moralne,

• brak statusu wykluczającego podjęcie takiej działalności (funkcjonariusze i urzędnicy państwowi),

• posiadanie lokalu handlowego (w określonych sytuacjach istnieje na początek możliwość prowadzenia działalności handlowej w mieszkaniu prywatnym),

• spełnienie wymogów formalnych wynikających z prawa handlowego lub cywilnego przy tworzeniu przedsiębiorstw, spółek itp.

Pomimo generalnie obowiązującej zasady swobody podejmowania działalności gospodarczej (pod warunkiem wniesienia stosowanych opłat, zarejestrowana działalności, podporządkowania się przepisom porządkowym i zasadom wolnej konkurencji), w praktyce istnieje szereg ograniczeń. Nie istnieje zaś jednolity zbiór przepisów, który ujmowałby wszystkie rodzaje działalności reglamentowanej lub podlegającej kontroli. Dotarcie do rozproszonych informacji i odpowiednich regulacji wymaga dużego nakładu pracy i konsultacji z wieloma francuskimi ministerstwami, Sądem Handlowym, różnego rodzaju ośrodkami informacji gospodarczej, firmami doradczymi oraz izbami przemysłowo-handlowymi, które zatrudniają specjalistów z różnych dziedzin oraz dysponują dokumentacją specjalistyczną.

Ważną rolę spełnia także Paryska Izba Przemysłowo- Handlowa. I tak między innymi:

• odrębne uregulowania dotyczą inwestycji w sektorze handlu (detalicznego); tworzenie nowych supermarketów i magazynów, których powierzchnia przekracza ustalone wielkości, uzależnione jest od uzyskania zgody władz,

• w wielu dziedzinach wymagane jest uprzednie uzyskanie zgody, przy czym wymóg ten często dotyczy nie produkcji, lecz wprowadzenia towaru na rynek (np. produkty farmaceutyczne, wyposażenie szpitali itp.); decyzje w tych sprawach podejmują właściwe ministerstwa lub ich agendy, a coraz częściej stosowane są kryteria lub dyrektywy europejskie,

• w ramach obowiązującego europejskiego systemu oceny zgodności, określone produkty unijne oraz produkty importowane (w tym polskie) objęte tzw. dyrektywami nowego podejścia, winny spełniać wymagania zapewniające odpowiedni stopień bezpieczeństwa przy ich użytkowaniu i być oznakowane znakiem zgodności "CE",

• istnieją dziedziny objęte monopolem i kontrolą państwa, w których podjęcie działalności gospodarczej wymaga uprzedniego uzyskania zgody lub koncesji, np. w sektorach użyteczności publicznej (energetyka, łączność, transport); przy imporcie i sprzedaży broni i materiałów wybuchowych (również przeznaczenia cywilnego); sprzedaży napojów alkoholowych oraz wyrobów tytoniowych,

• inwestycje w dziedzinie działalności przemysłowej muszą spełniać określone kryteria (np. lokalizacja zakładów chemicznych, produkcyjnych, kopalń itp.) dotyczące głównie bezpieczeństwa ludności i ochrony środowiska; zgodę na lokalizację wydają władze lokalne, zaś odpowiednie służby administracji centralnej i terenowej systematycznie sprawdzają, czy ustalone kryteria są przestrzegane,

• w przypadku wolnych zawodów czy zawodów reglamentowanych (adwokaci, lekarze, notariusze, księgowi itp.) wymagane jest posiadanie dokumentów i dyplomów uznawanych przez kraje UE (w tym Francję), a podjęcie i prowadzenie działalności uzależnione jest od spełnienia szeregu kryteriów, takich jak: ukończenie stosownych szkół (uczelni), posiadania odpowiedniej praktyki zawodowej, zdanie odpowiedniego egzaminu itp.

Przedstawione uregulowania dotyczą na ogół wszystkich podmiotów (francuskich i zagranicznych), są jednak wymogi specyficzne odnoszące się do podmiotów zagranicznych nie posiadających swej siedziby we Francji.

Prawne formy obecności firm zagranicznych we Francji

Firmy zagraniczne zainteresowane działalnością we Francji mogą tu utworzyć swoje przedstawicielstwo lub założyć filię.

Przedstawicielstwo

Przedsiębiorstwa zagraniczne zamierzające prowadzić działalność na rynku francuskim nie są zobowiązane do posiadania przedstawicielstwa w postaci zarejestrowanej struktury organizacyjnej. Działalność bez rejestracji jest możliwa, gdy firma zagraniczna wynajmie lokal do prowadzenia działalności i otworzy rachunek bankowy. Natomiast, gdy przedsiębiorstwo zagraniczne posiada lokal tytułem własności lub najmu na potrzeby działalności handlowej (bail commercial) i zatrudnia więcej niż jedną osobę we Francji, musi utworzyć strukturę przedstawicielstwa, tj.: biuro łączności (bureau de liaison), oddział (succursale) albo filię (filiale). Istotną rzeczą jest odróżnienie przedstawicielstwa firmy zagranicznej od instytucji przedstawiciela handlowego (agent commercial) działającego w oparciu o zawartą umowę, na rzecz i rachunek zleceniodawcy.

Biuro łączności (Bureau de liaison)

Należy zaznaczyć, że pojęcie biura łączności nie ma sprecyzowanej definicji prawnej, nie występuje też w Kodeksie handlowym. Biuro nie jest odrębną osobą prawna, lecz „przedłużeniem”, kontynuacją działalności spółki-matki. Jego założenie odbywa się w krótkim czasie bez ponoszenia dużych kosztów. Biuro jest pierwszym etapem, który pozwala zaistnieć na rynku francuskim, nawiązać kontakty handlowe, uczestniczyć w targach, promować produkty czy usługi. Jeżeli te kontakty okażą się pozytywne, biuro może zostać przekształcone w oddział lub w filię. Biuro nie może prowadzić działalności handlowej (kupno, sprzedaż), nie może samodzielnie wystawiać faktur ani też podpisywać umów handlowych. We Francji nie prowadzi ono własnej księgowości i nie płaci podatków. Osobą prawną upoważnioną do dokonywania zamówień i dostaw jest spółka-matka, reprezentowana przez biuro. Zaleca się jednak aby biuro przechowywało faktury poniesionych wydatków, w celu ewentualnego odzyskania podatku VAT.

W dozwolony zakres działalności biura łączności wchodzi wyłącznie:

• nawiązywanie kontaktów we Francji,

• zbieranie informacji,

• dostarczanie informacji na rachunek spółki-matki,

• prowadzenie działalności reklamowej spółki-matki.

Biuro może zatrudniać pracowników i otworzyć konto bankowe. Biuro łączności nie musi zostać zarejestrowane w Rejestrze Handlowym i Spółek. Niemniej jednak bez takiej rejestracji (której dowodem jest tzw. extrait K-bis odpowiednik polskiego wyciągu KRS) bardzo trudne, jeżeli nawet niemożliwe, staje się codzienne funkcjonowanie biura. Dla przykładu, bez tego wyciągu nie będzie praktycznie możliwe otworzenie konta bankowego we Francji.

Z formalnego punktu widzenia wystarczy więc rejestracja biura wyłącznie przy właściwej Izbie Handlowej w Centrum Formalności Przedsiębiorstw (formalności bardzo uproszczone), gdzie nadany zostanie mu numer SIRET (numer identyfikacyjny). Ponadto, gdy biuro zatrudnia pracowników należy zgłosić ich do odpowiednika polskiego ZUS, czyli URSSAF (Unionspour le recouvrement des cotisations de Securite Sociale et dAllocations Familiales, www.urssaf.fr ), właściwego ze względu na lokalizację biura. Wymagane jest również przedstawienie zaświadczenia o niekaralności przedstawiciela firmy (z tłumaczeniem na język francuski) i kopii jego paszportu. Przedstawiciel reprezentujący firmę polską i zatrudniony w biurze winien posiadać uregulowany pobyt we Francji. Ponadto konieczne jest złożenie we właściwym Sądzie handlowym dwóch kopii statutu spółki-matki wraz z ich tłumaczeniem na język francuski (nie musi to być tłumaczenie przysięgłe).

Oddział (Succursale)

Oddział nie dysponuje odrębną osobowością prawną czy majątkiem. Pomimo jednak braku osobowości prawnej, oddział może zostać samodzielnie sprzedany, wniesiony do innej spółki, stanowić przedmiot dzierżawy handlowej, itp. Oddział może też powstać w wyniku przekształcenia biura handlowego. Oddział musi być wpisany do Rejestru Handlowego i Spółek i jak każda spółka otrzymuje wyciąg z rejestru i numer identyfikacyjny. W celu rejestracji należy złożyć do właściwego miejscowo Sądu handlowego dwie kopie statutu polskiej spółki-matki (tłumaczenie przysięgłe).

Od tego momentu kopie wszelkich aktów zmieniających treść statutu spółki-matki (również przetłumaczone na francuski) muszą być składane w dwóch egzemplarzach do Rejestru. Należy również złożyć do Sądu handlowego kopię dokumentu tożsamości osoby zarządzającej oraz jej oświadczenie o niekaralności. Wpisanie oddziału do Rejestru Handlowego i Spółek daje mu dodatkowo uprawnienie do korzystania z najmu lokali Użytkowych. Z podatkowego punktu widzenia oddział jest uważany za przedsiębiorstwo stałe (etablissement stable).

Dla istnienia oddziału wymagane jest spełnienie czterech warunków:

1. Istnienie odrębnego od siedziby polskiej spółki-matki zakładu, który w dodatku musi mieć charakter stały;

2. Osoba zarządzająca oddziałem powinna mieć uprawnienia do zawierania umów z osobami trzecimi. Przy tej okazji należy zaznaczyć, że umocowanie zarządcy nie musi być nieograniczone. Może on dysponować np. prawem do zawierania umów do określonej kwoty. Umowy ją przekraczające będą więc zawierane bezpośrednio przez siedzibę spółki w Polsce;

3. Identyczność przedmiotu działalności oddziału i spółki-matki. Oczywiście ten warunek nie wymaga, aby w przedmiocie działalności oddziału znalazły się wszystkie elementy działalności spółki-matki. Działalność oddziału może więc mieć charakter węższy niż spółka-matka, ale nie może wykraczać poza nią;

4. Dostęp do innej grupy klienteli (w ujęciu geograficznym), niż ta wobec której działa spółka- matka.

Niewypełnienie tych warunków oznacza, że „oddział” we Francji nie jest związany z polską spółką- matką. W konsekwencji każda z osób działających na terenie Francji będzie uważana za niezależnego „przedsiębiorcę”, który dokonuje wszelkich czynności we własnym imieniu. Za taką działalność, każda z tych osób odpowiada w sposób nieograniczony całym swoim majątkiem osobistym, a w przypadku jakiegokolwiek sporu zostanie pozwana osobiście. Brak osobowości prawnej powoduje, że polska spółka-matka odpowiada całym swoim majątkiem za wszelkie długi, jakie mogą wyniknąć z działalności oddziału we Francji. Ponadto może ona zostać pozwana przed francuskim sądem właściwym ze względu na miejsce działalności oddziału z tytułu wszelkich działań podejmowanych przez oddział. Spółka-matka ponosi odpowiedzialność za wyniki finansowe, w tym za zadłużenia oddziału.

Oddział może zajmować się produkcją, przechowywaniem (magazynowaniem), sprzedażą na terenie Francji i zagranicę. Może zatrudniać pracowników, podpisywać umowy handlowe, zbierać zamówienia, wystawiać faktury, dostarczać towar, eksportować. Kontrakty handlowe negocjuje i podpisuje przedstawiciel prawny. Oddział zobowiązany jest do prowadzenia księgowości we Francji według zasad francuskich. Bilans oraz rachunek zysków i strat musi być przedstawiany corocznie francuskiej administracji podatkowej. Oddział podlega obowiązkowi podatkowemu we Francji (podatek dochodowy i podatek VAT). Przedstawiciel prawny oddziału (pełnomocnik, reprezentant) może być jego pracownikiem, tak jak w biurze handlowym. Umowa o pracę musi być podpisana przez obie strony: spółkę matkę i przedstawiciela prawnego oddziału.

Oddział firmy zagranicznej jest zobowiązany do przedstawienia (raz w roku) w Sądzie handlowym we Francji, jak też w kraju, gdzie spółka-matka ma swoją siedzibę, dwóch kopii corocznej dokumentacji księgowej (np. sprawozdania finansowego, rachunku wyników). Pracownicy oddziału podlegają zasadom francuskiego prawa pracy.

Filia (Filiale)

Filia dysponuje odrębną od spółki-matki osobowością prawną. Chodzi tutaj o nową spółkę utworzoną według prawa francuskiego, do której spółka-matka wnosi co najmniej 50% kapitału.

We Francji filie spółek zagranicznych przybierają najczęściej postać spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, spółek akcyjnych i coraz częściej spółek akcyjnych uproszczonych. Na etapie wyboru formy prawnej dla filii warto zwrócić uwagę na kwestię związaną z prestiżem spółki. Spółka akcyjna i spółka akcyjna uproszczona są traktowane przez potencjalnych kontrahentów jako struktury równoważne. Natomiast spółka z ograniczoną odpowiedzialnością we Francji jest uważana raczej za strukturę o niskim kapitale, mniejszym potencjale rozwojowym oraz generalnie jako partner mniej wiarygodny niż jedna ze spółek akcyjnych. Wzajemne relacje między spółką-matką a filią ustala podpisana przez obie strony umowa. Filię można stworzyć poprzez utworzenie nowej spółki we Francji albo poprzez zakup spółki już istniejącej.

Działalność gospodarcza prowadzona indywidualnie - wolne zawody

Działalność gospodarczą można prowadzić indywidualnie, bez konieczności założenia spółki handlowej czy cywilnej. Aby zostać tzw. handlowcem (commeręant) osoby zainteresowane muszą spełniać określone wymogi prawne (pełnoletność, niekaralność), dokonywać we własnym imieniu i na własny rachunek czynności handlowych tytułem działalności zawodowej.

Kupiec odpowiada wobec wierzycieli bezpośrednio swoim majątkiem. Ta forma działalności gospodarczej jest coraz rzadsza (małe sklepy, zawody rzemieślnicze itp.). Coraz częściej dochodzi do wniesienia aportem działalności prowadzonej indywidualnie do formy bardziej bezpiecznej, którą jest spółka.

Również osoby posiadające kwalifikacje do wykonywania wolnego zawodu we Francji mogą prowadzić działalność indywidualną i wówczas określa się ich pojęciem pracowników niezależnych (travailleur independant).

Wśród wolnych zawodów rozróżnia się:

• Wolne zawody, zawody reglamentowane: są one regulowane odrębnymi przepisami prawnymi i najczęściej ich przedstawiciele zorganizowani są w izby czy zrzeszenia. Do tej grupy należą: lekarze, psycholodzy, weterynarze, zawody para-medyczne, architekci, geodeci, zawody "morskie" (professions de mer), adwokaci i inne zawody związane z wymiarem sprawiedliwości (tzw. professions juridiques ), biegli księgowi i rewidenci księgowi, agenci ds. nieruchomości, rzecznicy patentowi, tłumacze konferencji (guide-inerprete conferencier national).
  
  Innym przyznano status szczególny, np. agenci ubezpieczeniowi. Niemniej, wszyscy praktykujący wolny zawód reglamentowany muszą przestrzegać zasad etyki zawodowej (codes de deontologie) swojej profesji i są poddani kontroli organizacji zawodowych, do których przynależą. Tytuł osób wykonujących wolny zawód reglamentowany chroniony jest przez prawo. Obywatele polscy, chcący wykonywać we Francji jeden z ww. zawodów muszą uzyskać zgodę właściwej izby i wpis na listę uprawnionych do wykonywania zawodu. Często wydanie takiej zgody poprzedza uznanie dyplomu polskiego za ekwiwalent dyplomu francuskiego, koniecznego do wykonywania danej profesji oraz złożenie egzaminów zawodowych udowadniających kompetencje zawodowe niezbędne do prowadzenia praktyki we Francji.

• Wolne zawody nie reglamentowane: grupują one wszystkie profesje, które nie są związane ani z działalnością handlową, ani rzemieślniczą, ani przemysłową czy też rolniczą i nie podlegające odrębnemu uregulowaniu prawnemu. Do tej grupy należą wszystkie osoby, które wykonują niezależnie praktykę, której przedmiotem są usługi intelektualne, np. tłumacze, konsultanci. Forma przedsiębiorstwa indywidualnego jest odpowiednia do działalności o niewielkim ryzyku i inwestycjach ograniczonych. Jest łatwa do założenia, prosta w zarządzaniu. Niemniej, minusem tej formy są wysokie składki socjalne przez pierwsze dwa lata działalności płacone na podstawie ryczałtu nie uwzględniającego dochodów, oraz system opodatkowania (podatek dochodowy) ograniczający możliwości samofinansowania przedsiębiorstwa indywidualnego.
  
  Przedstawiciele wolnych zawodów obok działalności samodzielnej (indywidualna działalność gospodarcza) mogą prowadzić działalność w formie spółki.

Jak założyć firmę we Francji

Polaka przy zakładaniu firmy we Francji obowiązują takie same zasady jak obywateli tego kraju. Firmę można prowadzić w formie przedsiębiorstwa indywidualnego, spółki prawa cywilnego lub handlowego.

Z dniem wejścia Polski do UE polskie przedsiębiorstwa uzyskały pełny dostęp do rynku usług we Francji. Polacy mogą więc prowadzić na terenie tego kraju działalność gospodarczą w formie samozatrudnienia, przedsiębiorstwa indywidualnego zatrudniającego pracowników, a także spółki prawa cywilnego i handlowego.

Prawo francuskie nakłada na przedsiębiorców szereg obowiązków, jakie muszą spełnić, zanim rozpoczną prowadzenie działalności. Można je podzielić na dwie grupy: obowiązki administracyjno-deklaracyjne oraz antydumpingowe.

Konieczna umowa

Do pierwszej grupy trzeba przede wszystkim zaliczyć podpisanie z kontrahentem umowy zawierającej podstawowe dane dotyczące świadczonej usługi. Polski przedsiębiorca zobowiązany jest do zawarcia takiej umowy, jeżeli jej drugą stroną jest francuski przedsiębiorca lub jeżeli zobowiązanie z niej wynikające dotyczy prac realizowanych na terenie Francji. Przygotowując umowę, należy zwrócić uwagę na specyficzne przepisy prawa francuskiego obowiązujące w dziedzinie, w której będzie wykonywana usługa. Przepisy bowiem określają trzy rodzaje działalności zawodowej: handlową, rzemieślniczą i wolne zawody.

Rozróżnienie jest istotne właśnie z uwagi na formalności związane z podjęciem działalności i systemem podatkowym. Podstawowym obowiązkiem przedsiębiorcy jest także powiadomienie o zamiarze rozpoczęcia świadczenia usługi lokalnych francuskich inspekcji pracy, odpowiedniej ze względu na miejsce prowadzenia działalności. W przypadku sukcesywnego świadczenia usług w kilku miejscach teoretycznie wystarczy zawiadomić inspekcję pracy, na której terenie będzie świadczona pierwsza usługa. Jednak w praktyce należy wysłać stosowną informację także do innych inspekcji pracy, właściwych dla miejsc świadczenia usługi. Taki wymóg nakładają na firmy przepisy francuskiego kodeksu pracy.

Obowiązki antydumpingowe

Prawo wspólnotowe oraz francuskie wymaga od przedsiębiorstw, aby stosowały wobec pracownika wszystkie reguły prawa świadczeń socjalnych, na które składa się m.in. poziom wynagrodzeń, korzyści wynikające z obowiązujących w branży pracowniczych układów zbiorowych. Mają one być stosowane w taki sposób, aby każdy pracownik korzystał z zasady traktowania na równi z pracownikiem miejscowym. Tak więc przedsiębiorca zatrudniający pracownika niebędącego obywatelem Francji musi zastosować wobec niego przynajmniej minimalne obowiązujące we Francji wymagania socjalne, jeżeli są one dla niego korzystniejsze od zasad obowiązujących w jego kraju.

Dotyczy to takich kwestii, jak wynagrodzenia (w tym wszystkich premii i dodatków), czasu pracy, nadgodzin, płatnych urlopów, urlopów okolicznościowych z okazji różnych wydarzeń rodzinnych, urlopów bezpłatnych czy bezpieczeństwa, zdrowia i higieny pracy. Ustawodawstwo francuskie wymaga też równego traktowania mężczyzn i kobiet oraz niedyskryminowania pracowników z uwagi na pochodzenie, kolor skóry itp. Warto wspomnieć, że pracodawca musi zagwarantować i pokryć transport pracownika z Polski do Francji i zakwaterowanie oraz inne świadczenia w naturze wynikające z układów zbiorowych pracy.

Ważne!

Wykaz umów (układów) zbiorowych (conventions colectives) poszczególnych grup zawodowych można znaleźć m.in. na stronie internetowej: www.code-du-travail-fr.com lub wraz z tekstami umów na www.legifrance.com.

ZAWIADOMIENIE INSPEKCJI PRACY POWINNO ZAWIERAĆ:

• nazwę i formę prawną firmy, adres, dane jej przedstawiciela prawnego

• miejsce świadczenia usługi, datę rozpoczęcia i przewidywany czas jej trwania,

• rodzaj wykonywanej usługi, informację o używaniu materiałów niebezpiecznych lub wykonywaniu prac niebezpiecznych,

• godziny czasu pracy i odpoczynku

• wskazanie miejsca zbiorowego zakwaterowana pracowników, jeśli takie występuje

Nowo utworzone przedsiębiorstwo otrzymuje, za pośrednictwem Centrum Formalności Przedsiębiorstw przyznawany przez urząd statystyczny (INSEE) numer identyfikacyjny tzw. SIRET składający się z 14 cyfr zawierający w sobie numer SIREN (identyfikujący przedsiębiorstwo) oraz NIC (identyfikujący lokalizację lub główną siedzibę przedsiębiorstwa). INSEE przyznaje również kod APE określający główny profil działalności przedsiębiorstwa.

Każdy rzemieślnik, handlowiec czy przemysłowiec rozpoczynając prowadzenie działalności zobowiązany jest wnosić składkę na ubezpieczenia społeczne (ubezpieczenie zdrowotne i macierzyńskie, rodzinne, inwalidzkie i emerytalne, strona: www.le-rsi.fr). Składka jest wyliczana na podstawie przychodów przedsiębiorstwa. Z tym, że w pierwszych dwóch latach działalności mogą to być roczne stawki ryczałtowe przychodu odpowiednio w wysokości 6.734 euro (za pierwszy rok działalności) i 10.101 euro (drugi rok działalności). Składki są płatne co miesiąc począwszy od trzeciego miesiąca po rozpoczęciu działalności. Istnieje możliwość obliczenia (obniżenia) składki w drugim roku, w oparciu o rzeczywiste przychody uzyskiwane z prowadzonej działalności. Ulgi w opłacaniu składek mogą uzyskać bezrobotni tworzący swoje przedsiębiorstwo, pracownicy najemni chcący utworzyć własne przedsiębiorstwo, jak i osoby uzyskujące przychody roczne poniżej określonych progów.

Przydatne adresy:

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Francuskiej

adres: 1, rue de Talleyrand (57, rue Saint Dominique) 75007 PARIS) tel.: +33.(0)1.43.17.34.05 lub +33.(0)1.43.17.34.00 fax: +33.(0)1.43.17.34.07 lub +33.(0)1.43.17.35.07

www.paris.polemb.net

Wydział Promocji Handlu i Inwestycji

adres: 86, rue de la Faisanderie, 75116 PARIS

tel.: +33.(0)1.45.04.10.20

fax: +33.(0)1.45.04.63.17

  www.paris.trade.gov.pl

Wydział Ekonomiczny

adres: 86, rue de la Faisanderie, 75116 PARIS

tel.: +33.(0)1.45.04.81.25

fax: +33.(0)1.45.04.81.26

www.paris.polemb.net

Polska Izba Przemysłowo-Handlowa we Francji

(CCIPF Chambre de Commerce et d'Industrie Polonaise en France)

adres: 25, rue Taitbout, 75009 PARIS

tel.: +33.(0)1.40.22.99.20 / +33.(0)1.75.43.48.21

fax: +33.(0)1.40.22.94.42

www.ccipf.org

MTNEFE Ministere de l'Economie, de l’Industrie et de l'Emploi

(Ministerstwo Gospodarki, Przemysłu i Zatrudnienia)

adres: 139, rue de Bercy, 75572 PARIS Cedex 12

tel.: +33.(0)1.44 87 17 17

fax: +33.(0) 1. 53 18 36 15

www.minefe.gouv.fr

ACFCT Assemblee des Chambres Francaises de Commerce et d'Tndustrie

(Zgromadzenie Francuskich Izb Handlowo-Przemysłowych),

Relations Economiques Internationales (Międzynarodowe Kontakty Gospodarcze)

adres: 46 Avenue de la Grande Armee, CS 50071, 75858 Paris CEDEX 17 tel.: (0033.1) 40.69.37.00 lub (0033.1) 40.69.37.27 fax: (0033.1) 40.69.38.08 lub (0033.1) 47.20.61.28 

www.acfci.cci.fr ; www.acfci.cci.fr/annuaire/annuaire.htm

APCE Agence Pour la Creation d' Entreprises (Agencja ds. Tworzenia Przedsiębiorstw)

adres: 14, rue Delambre, 75682 PARIS Cedex 14 tel.: +33.(0)1.42.18.58.58 fax: +33.(0)1.42.18.58.00

www.apce.com

APCM Assemble Permanente des Chambres de Metiers (Stałe Zgromadzenie Izb Zawodowych)

adres: 12, av. Marceau, 75008 PARIS tel: +33.(0)1.44.42.10.00 fax: +33.(0)1.47.20.34.48

www.artisanat.fr

Ambassade de France en Pologne

(Ambasada Francji w Polsce)

adres: ul. Piękna 1, 00-477 WARSZAWA

tel.: +48.(0)22.529.30.00

fax: +48.(0)22.529.30.01

www.ambafrance-pl.org

UBTFRANCE Agence Franęaise pour le Developpement International des Entreprises (Francuska Agencja ds. Międzynarodowego Rozwoju Przedsiębiorstw)

Adres: 77, Bld Saint-Jacques, 75014 PARIS Tel.: (0033.1) 40.73.30.00 Fax.: (00333.1) 40.73.39.79

www.ubifrance.fr

MEDEF International (Stowarzyszenie Przedsi ębiorstw Francuskich)

adres : 55, Avenue Bosquet, 75-330 Paris Cedex 07

Biuro: 9, Avenue Frederic Le Play - 75-007 Paris

tel.: (0033.1) 53.59.16.16

fax: (0033.1) 45.55.06.73

www.medefinternational.fr

PAIiIZ Polska Agencja Informacji i Inwestycji Zagranicznych

adres: ul. Bagatela 12, 00-585 WARSZAWA tel.: +48.(0)22.334.98.00 fax: +48.(0)22.334.99.99 

www.paiz.gov.pl

KIG Krajowa Izba Gospodarcza

Biuro Współpracy z Zagranicą

adres: ul. Trębacka 4, 00-074 WARSZAWA

tel.: +48.(0)22.630.96.00

fax: +48.(0)22.827.46.73

www.kig.pl

CCIFP Chambre de Commerce et d'Industrie Francaise en Pologne (Francuska Izba Handlowo-Przemysłowa w Polsce)

adres: ul. Mokotowska 19, 00-560 WARSZAWA tel.: +48.(0)22.696.75.80 fax: +48.(0)22.696.75.90

www.ccifp.pl

Weryfikacja przedsiębiorstw:

INFOGREFFE

Adres: 4 place Felix Eboue, 75012 PARIS Tel.: (0033.1) 43.41.33.55

www.infogreffe.fr

VERIF AGL et ALTARES D&B

Adres: 113, Bld Stalingrad, 69100 VILLEURBANNE Tel. : (0033.8) 25.80.58.02 service client d’ALTARES D&B ou (0033.1) 49.52.42.14 service client d’AGL

www.verif.fr