Ubezpieczenie na wypadek inwalidztwa jest obowiązkowe dla pracowników najemnych oraz osób prowadzących własną działalność gospodarczą. Finansowane jest ze składek, wypłaca renty składające się z: części podstawowej, która jest objęta stawką ryczałtową, oraz części uzupełniającej, która jest powiązana z dochodem.
O wypłatę świadczeń może ubiegać się osoba niepełnosprawna ze zdolnością do pracy poniżej 55% - renta z tytułu utraty zdolności do pracy oraz świadczenie z pomocy publicznej.
Dla dzieci poniżej 18 roku życia istnieją trzy stopnie inwalidztwa: ciężkie, umiarkowane i lekkie. Jeżeli chodzi o osoby dorosłe i poniżej 18 roku życia, ale objęte państwowym ubezpieczeniem społecznym, poziom zdolności do pracy określany jest na podstawie kryteriów medycznych, funkcjonalnych i zawodowych. Utrata zdolności do pracy wyrażana jest procentowo.
Minimalny okres ubezpieczenia jest różny dla osób w różnym wieku. Dla osób poniżę 22 roku życia wynosi 2 miesiące i wzrasta o dwa miesiące za każdy kolejny rok życia aż do ukończenia 38 roku życia, kiedy minimalny okres ubezpieczenia wynosi 3 lata. Następnie minimalny okres ubezpieczenia wzrasta o sześć miesięcy za każdy rok do ukończenia 62 roku życia (15 lat minimalnego okresu ubezpieczenia).
Aby uzyskać pełną rentę składki należy opłacać: osoby poniżej 24 r.ż. - 1 rok, osoby 24-38 r.ż. - wzrasta o 4 miesiące za każdy kolejny rok, od 38 r.ż. - wzrasta o jeden rok za każdy kolejny rok.
Istnieją następujące okresy nieskładkowe: okresy opieki nad dzieckiem poniżej 3 roku życia, okresy opieki nad osobami z całkowitą niepełnosprawnością, okresy odbywania służby wojskowej, okresy przebywania za granicą współmałżonków dyplomatów, okresy wykonywania posługi przez duchownych, okresy pracy w klasztorach.
Ubezpieczenie przysługuje od dnia złożenia wniosku do osiągnięcia wieku emerytalnego.