W Norwegii wiek emerytalny osiąga się w wieku 67 lat. Na resztę swego życia emeryci otrzymują emeryturę wypłacaną ze środków państwowego zakładu ubezpieczeń społecznych i emerytalnych. Jeżeli osoba ubezpieczona mimo osiągnięcia wieku emerytalnego kontynuuje pracę zawodową, wówczas może ona gromadzić do 70-go roku życia punkty emerytalne.
Wszystkie osoby zamieszkałe w Norwegii, posiadające co najmniej 3 letni okres ubezpieczenia (po ukończeniu 16 roku życia), mają prawo do minimalnej emerytury. Wysokość emerytury uzależniona jest od długości czasu pracy i wysokości dochodu. Prawo do pełnej emerytury z Norwegii przysługuje na podstawie min. 40 letniego okresu członkowskiego w norweskim systemie ubezpieczeń społecznych.
Emerytura składa się z emerytury podstawowej, dodatkowej i/lub dodatku specjalnego oraz z ewentualnie możliwych dodatków za dzieci i współmałżonka (uzależnione od dochodu). Minimalna emerytura składa się z emerytury podstawowej i dodatku specjalnego. Wiele przedsiębiorstw posiada własne fundusze emerytalne, na które pracownicy mogą wpłacać składki celem podwyższenia swoich przyszłych emerytur.
Pracownicy sektora publicznego otrzymują emeryturę, której wysokość wynosi dwie trzecie ich dotychczasowej pensji. Taka wysokość emerytury przewidziana jest także w większości prywatnych funduszów emerytalnych. Niektórzy Norwegowie wpłacają swoje pieniądze do indywidualnych prywatnych funduszy emerytalnych celem dodatkowego zabezpieczenia swoich przyszłych emerytur.
poleca:
