W każdym roku kalendarzowym pracownik uprawniony jest do płatnej przerwy urlopowej. Przerwa urlopowa składa się z urlopu w wymiarze podstawowym i dodatkowych dni wolnych. Podstawowy wymiar urlopu uzależniony jest od wieku pracownika:
do 25 roku życia - 20 dni roboczych,
powyżej 25 lat - 21 dni roboczych,
do 31 roku życia - dodatkowy dzień wolny co 3 lata,
do 45 roku życia - dodatkowy dzień wolny co 2 lata,
powyżej 45 lat - 30 dni roboczych.
Kodeks pracy nie wyklucza możliwości wydłużenia podstawowego wymiaru urlopu - bądź na podstawie układu zbiorowego, bądź w umowie o pracę.
Dodatkowe dni wolne przysługują:
pracownikom poniżej 18 roku życia - w wymiarze 5 dni rocznie,
pracownikowi posiadającemu dziecko, który odgrywa większą rolę w wychowaniu dziecka lub pracownikowi wychowującemu dziecko samotnie (tylko w przypadku dzieci poniżej 15 roku życia),
pracownikom niewidomym - w wymiarze 5 dni rocznie,
pracownikom pracującym pod ziemią oraz pracownikom pracującym przynajmniej 3 godziny dziennie w pomieszczeniu narażonym na promieniowane jonizujące - w wymiarze 5 dni rocznie.