Czas pracy waha się w zależności od sektora i zawodu, między 38 a 40 godzin tygodniowo (maksymalnie do 48 godz./tyg.). Większość biur i przedsiębiorstw pracuje od 08.00 do 17.30, z przerwą od 13.00 do 14.30. Ustawa określa maksymalną liczbę godzin pracy; różnice w różnych branżach są regulowane przez układy zbiorowe. W szczególności:
każdy pracownik musi mieć przynajmniej 11 nieprzerwanych godzin odpoczynku w ciągu 24-godzinnego okresu oraz jeden okres przynajmniej 35 godzin odpoczynku w ciągu tygodnia. Ustawodawstwo określa maksymalny tydzień pracy na 48 godzin, w tym godzin nadliczbowych (8 godzin w tygodniu), uśrednionych w okresie czterech miesięcy;
za pracę w nocy uznaje się pracę wykonywaną pomiędzy 23.00 a 6.00 i nie może ona przekroczyć ośmiu godzin w okresie 24-godzinnym;
w przypadku, gdy dzienny czas pracy przekracza sześć godzin, pracownik jest uprawniony do co najmniej 15-minutowej przerwy, w ciągu której ma on prawo do opuszczenia swojego stanowiska pracy; ustalenie przerwy na samym początku lub bezpośrednio po zakończeniu pracy jest zabronione.
Odstępstwa od przepisów o dziennym czasie odpoczynku, tygodniowym czasie odpoczynku, czasie przerwy, czasie pracy nocą oraz okresu referencyjnego dla 48-godzinnego tygodnia pracy są dopuszczalne czterokrotnie w ciągu 12 miesięcy. Odstępstwa muszą być zgodne z układami zbiorowymi lub umowami pomiędzy pracodawcą a przedstawicielami pracowników.
Tygodniowy czas pracy oraz tygodniowy czas odpoczynku są regulowane specjalnym ustawodawstwem w przypadku sprzedawców sklepowych, pracowników biurowych, kierowców oraz pracowników hoteli i centrów rozrywki.
Czas pracy dla osób młodych oraz dzieci jest regulowany specjalną ustawą. Osoby w wieku pomiędzy 15 a 18 rokiem życia nie mogą pracować dłużej niż 38 godzin w tygodniu i nie mogą pracować w godzinach pomiędzy 23.00 a 7.00.
poleca:
