Prawo szwajcarskie ustanawia maksymalny tygodniowy czas pracy dla zatrudnionych w zakładach przemysłowych, dla personelu biurowego, personelu technicznego i zatrudnionych w innych branżach, wliczając w to personel zatrudniony przy sprzedaży w dużych przedsiębiorstwach handlu detalicznego, na 45 godzin. Wszystkich innych zatrudnionych nie wykonujących samodzielnej działalności zarobkowej obowiązuje górna granica wynosząca 50 godzin tygodniowo.
W zasadzie określenie czasu pracy leży w gestii pracodawcy; musi on jednakże stosować się do ustawowo przyjętych kryteriów (okresy odpoczynku, przerwy, urlop, czas wolny w weekendy, zakaz pracy w porze nocnej i w niedziele), a także musi przed określeniem harmonogramu czasu pracy zasięgnąć opinii zatrudnionych w celu uwzględnienia w ramach istniejących możliwości osobistych potrzeb pracowników.
W myśl kodeksu pracy za nadgodziny traktuje się godziny wykraczające poza maksymalny czas pracy w tygodniu wynoszący 45 lub 50 godzin. Pracodawca jest zobowiązany do zapłaty za nadgodziny wynoszącej 125% normalnego wynagrodzenia lub
jeżeli pracownik wyraża na to zgodę - zamianę nadgodzin na czas wolny, którego długość jest co najmniej równa sumie nadgodzin.