Negocjowanie warunków proponowanych przez pracodawcę jest raczej niemożliwe, chyba że informacja o istnieniu takiej możliwości została zawarta w ogłoszeniu o pracy. Najlepszym rozwiązaniem jest zaufanie ofercie pracodawcy i ubieganie się wyłącznie o posady, które odpowiadają kandydatowi pod względem wynagrodzenia i warunków pracy.
Negocjacje warunków umowy mają najczęściej miejsce w stosunku do wymagających wysokich kwalifikacji i dobrze płatnych stanowisk. Kandydat musi uzasadnić swoje oczekiwania wobec wynagrodzenia, wykazując, że są one zgodne ze stawkami obowiązującymi na rynku oraz odpowiadają umiejętnościom i doświadczeniu kandydata. Po przepracowaniu w przedsiębiorstwie określonego czasu można zwrócić się z prośbą o podwyżkę, jeżeli wynagrodzenie wydaje się odbiegać od wynagrodzenia innych pracowników wykonujących podobną pracę. Co roku pracodawca dokonuje przeglądu płac w przedsiębiorstwie. Wynagrodzenie w czasie urlopu jest wliczone w całość wynagrodzenia, które jest na ogół wyrażane w rocznych stawkach brutto. Rzemieślnicy, np. stolarze lub murarze, często wyrażają wynagrodzenie w stawkach godzinowych.
Do najczęstszych dodatkowych świadczeń i udogodnień należą: nienormowany czas pracy, prywatna opieka zdrowotna lub ubezpieczenie zdrowotne, dofinansowanie na dojazd do pracy, tzw. London Weighting (dodatek za pracę w stolicy ustalany w stosunku do średniej krajowej), samochód służbowy, dofinansowanie posiłków w zakładowej stołówce, karnet na siłownię lub członkostwo w klubie, premie.