Rozmowy kwalifikacyjne na Łotwie są z reguły formalne i odbywają się w języku łotewskim. Pracodawcy mogą przeprowadzać tzw. rozmowę testową - przez telefon lub w grupie, by ustalić lidera.
Pracodawca rzadko przeznacza na przeprowadzenie rozmowy z jednym kandydatem więcej niż 1/2 godziny. Jeżeli rozmowa jest oficjalna i formalna, pytania do wszystkich kandydatów są podobne. Oczekuje się, że kandydat przygotował się do rozmowy, zna przedsiębiorstwo i jego pozycję na rynku. Kandydaci mogą zadawać pytania dotyczące pracy, zakresu obowiązków itp., jeżeli wcześniej nie uzyskali na nie odpowiedzi.Istnieją różne przepisy zakazujące dyskryminacji ze względu na rasę, pochodzenie, wyznanie, niepełnosprawność, wiek, orientację seksualną, płeć, klasę społeczną, język, poglądy polityczne itp. Na Łotwie ustawowe uprawnienia nie są zwykle naruszane, ale nadal można spotkać się w tym kraju z dezaprobatą różnorodności.
Za pytania dyskryminujące uważa się te, które dotyczą stanu cywilnego lub chęci posiadania dzieci. Pytania dotyczące wieku, stanu cywilnego lub kwestii osobistych (wzrostu, wagi itp.) mogą być również uznawane za dyskryminujące. Czasami pracodawca może starać się zdobyć te informacje w sposób podchwytliwy. Może przykładowo poprosić o przesłanie zdjęcia całej sylwetki lub przeprowadzić "stresującą rozmowę", podczas której sprawdzi, jak potencjalny pracownik zachowuje się w niekomfortowej sytuacji, czy jest kreatywny itp. To interesująca metoda, ale granica między dopuszczalnymi działaniami a naruszeniem praw kandydata jest bardzo cienka.